________________
प्रशमरति प्रकरणम्
॥४६॥
गाडी सहेलाइथी चाली शके एथी वधारे उंजवामां आवे तो ते नकामु जाय छ तेम साधुए पण क्षुधा वेदनीय रूपी वणने रुझयवा माटेज आहाररूप लेप देवो. ते देहादिक उपर ममता रदितपणे स्वसंयम यात्रानो सुखे निर्वाह थाय तेटला पूरतोज देवो पण तेथी अधिक देवो नहि. मन, वचन अने कायाना योगो सावधानपणे संयममार्गमा प्रवर्ते अर्थात दश विध चक्रवाल सामाचारी. पंचविध स्वाध्याय अने भिक्षा अटनादिक संयमयात्रानो वगर हरकते निर्वाह थाय तेवो अने तेटलोज निर्दोष आहार साधुए वापरवो. वळी ते आहार चक्रनी नामिनी पेरे धर्मधुराने वहन करवानी खातरज वापरवो. पण रूप रस के बळ वधारवा माटे नहि. हवे ते माहार केवी रीते वापरवो ते बतावे छ:-जेम सर्प पोतानुं भक्ष्य लइने चावतो नथी पण गळीज जाय छे, तेम पात्मार्थी साधु पण आहार करती वखते स्वादनी खातर ते भाहारने डाबी दाढाथी जमणी दाढा तरफ अने जमणी दाढाथी डाबी दाढा तरफ वारंवार लावी वागोळीने खाता नथी, तेमज स्वसंताननुं मांस भक्षण करनारने रसगृद्धि न थाय तेम-रसगृद्धि कर्या वगर (चिलातीपुत्रे मारी नाखेली सुसीमा कन्यानुं मांस | भक्षण खास कारण विशेषे करनार तेना पितादिकनी परे) केवळ शरीर रक्षण करवा माटेज लावेलो आहार आरोगे छे. १३५
वळी एज वातने पुष्टि भापे छेगुणवदमूर्च्छितमनसा तद्विपरीतमपि चाप्रदुष्टेन। दारूपमधृतिर्भवति कल्प्यमास्वाद्यमास्वाद्यम् ॥१३६॥
भावार्थ-मुनिए सारो के नरसो निर्दोष आहार मूर्छा रहीत, प्रसन्न चित्ते काष्टनी जेम अत्यंत क्षमायुक्त थइने वापरवो जोइए. १३६
॥४
॥
Jain Education Inte
l
For Personal Private Use Only
+Dainelibrary.org
