________________
नवपदवृत्ति:मू.देव. वृ. यशो ॥१७॥
अण्णमण्णं वायरिताणं भणियं सूरिणा-जहा कोऽवि मह सयासंमि साहू समागंतूण खीरसरिसं सुयमवगाहिस्सइ, किं तु न निरवसेसं, एत्थंतरंमि समागओ अज्जरक्खिओ, वंदिया सविणयं जहुत्तविहिणा भगवंतो अज्जवइरा, आभासिओ य तेहिं साहुसागयति भणमाणेहि, पुच्छिओ य कनो समागओ? केण वा कज्जेण? कहि वा ठिओसित्ति?, तेण भणियं-तोसलिपुत्तायरियसयासाओ दिट्ठिवायपढणत्थं बाहिं च ठिओऽम्हि, सूरीहिं भणियंकिं तुमं न याणसि केरिसमज्झाइयव्वं होइ पुढो वसहिट्टियस्स?, ताहे सो भणइ-खमासमणेहि भद्दगुत्तेहि अहं वारिओ, अज्जवइरेहि समं एक्कवसहीए न ठायव्वंति, तओ न निक्कारणा निवारणत्ति चिंतिऊण दिन्नो उवओगो नायं चत्ति, तओ भिण्णोवस्सयठिओ अणुमओ अज्झोवउं, थोवकालेण चेव अहियाणि नव पुव्वाणि, दसमं पढिउमाढत्तो, इओ य तस्स मायापिऊहिं, संदिटुं, जहा-तुह पुत्तविरहकतारदुक्खदावानलेण डझंता । दंसणसरंमि सुहजलसंपुण्णे मज्जिउं महिमो ॥१शा संदेसएण इमिणा न आगओ अज्जरक्खिओ जाव । तो फग्गुरक्खिओ से लहु भाया तत्थ पट्ठविओ ।।२।। आगंतूणऽभिवंदिय गुरुणो तो अज्जरक्खियं भणइ । आगच्छ तुह विओए दुक्खं चिट्ठति जणयाई ।।३।। एवं च तो रक्खिएण पुच्छिया अज्जवइग, तेहि भणियं पढसु ताव, पठिउमाढत्तो, फग्गुरक्खिएणवि न अन्नहा एहित्ति चितिऊण भणिओ-जइ एसि तुमं ता तुज्झ दंसणे जणिजणयमाईया । सव्वेऽवि ह पव्वज्ज भाउय! गिण्हंति भावेणं ।।१।। अज्जरक्खिएण भणियं-जइ एवं तो पढम तमं चेव पव्वय, एवंति पडिवण्णे पव्वापजाविना सिक्खविओ दुविहसिक्खं, पुणोऽवि भणियमणेण-इण्हि पयट्टसु, तओ पुच्छिया गमणनिमित्तं पुणो गुरुणो, तेहिं भणियं-पढसु ताव, सो य तया जविए | अवगाहइ, ताणि य अच्चंतसुहुमाणि चउवीसं गहियाणि, पच्छा तेहि अईव घोलिओ, पुच्छइ-भयवं! दसमपुव्वस्स केत्तियं गयं ? केत्तियं ठियन्ति ?; तओ अज्जवइरेहि बिंदसमुद्दसरिसवमंदरदिटुंतो दरिसिओ, तओ-सोउण मंदरोदहिसरिसवजलबिंदुएहिं दिट्टतं । सविसायं भणइ गुरुं भयवं ! न तरामि पढिउमहं ।।१।। आसासिओ य गुरुणा, धीरो तं होहि मा कुण विसायं । सेसंपि गिण्हसि च्चिय, अविसन्नो थोवकालेणं ॥२।। पुणो पढिउमाढत्तो, पुच्छइ निच्चकेत्तियं सेसंति, तओ चिंतियं-किं ममाओ चेव वोच्छिज्जिही एयं, जेणेसेवंविहबुद्धिनिहीवि एवं निविण्णो पढणाओ, तओ नायं-मे थोवमाउयं एसो य गओ न पुणो एही अओ मएहितो चेव वोच्छिज्जही दसमपुव्वंति विसज्जिओ, तओ कमेण पत्तो दसपुरं, तोसलिपुत्तायरिएहि ठाविओ निययपए, तओ तेण तस्थ पव्वाविओ सव्वोऽवि बंधुवग्गो, जणओऽवि तेसिमणुरागेण गिहत्थलिंगो तेहिं समं चेव चिठइ, भणइ य-वस्थजुयलं न मुयावेह कुंडलं छत्तियं उवाणहाओ जन्नोवइयं च तो पव्वयामि, आयरिएहि चरणकरणाइ पण्णवंतो सिक्खविस्सामोत्ति चितिऊण भणियं-एवं कुणसुत्ति, तहेव पव्वाविओ, गेण्हाविज्जइ
खान भावणं ॥१॥ अन्जान अनहा एहित्ति चितिकापडति जणयाई ॥३॥ओं से लहू भाया तय
जति विसज्जिआ,
म चेव विठइ,
॥१७।।
जय-एवं कुणसुत्ति, "
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org