________________
सिरिचंद
चउत्थो
रायचरिणा
उहेसो
॥२०७॥
रीअं काउं अम्हे न सक्का, तम्मि तुव वि पयासो निप्फलो होहिइ, एयस्स पुण्णवंतस्स रक्खगा अम्हेहितो वि बलवंता बहवो संति, ताणं पुरओ अम्हाणं का गणणा ?, तओ एयं अमुहं कम्मं न काहामो, अओ अण्णं जं कम्मं वएज्जा तं साहिस्सामु' त्ति । महाराणि ! जइ अम्हाणं वयणं मण्णेसि तइया तुमए नियपुत्तेण सद्धिं विरोहो न कायव्यो, इमं आभानयरीरज्जं तस्स समप्पित्ता तं च सम्माणिऊण तुं अहुणा सत्थमणा चिट्ठसु । एवं देवाणं वयणं सोच्चा पेच्चुअ सा वीरमई अईव कोवाउला संजाया, पुणो तेहिं बोहिआ वि सा नियहियं . अयाणंती असग्गहं न मुंचेइ, तओ दुरग्गहगसियं तं नच्चा ते अमरा नियट्ठाणं गच्छित्था ।
अह वीरमई स-मंतिं आहविऊण भणेइ-मंति ! अहं विमलापुरि गच्छामि, इमं आभापुरिरज्जं सम्म पालिज्जसु । मंती वएइ 'महादेवि ! अहं तुमं कहं निवारेमु ?, तुम्ह वयणं मम पमाणमेव, वच्चेउ भवई, तुव कज्जसिद्धी होउ' इअ मंतिवयणेण पसण्णमाणसा सा वीरमई तं नियं वीससणीअं मण्णेइ । तओ पयंडरूवा सा पुणो वि मंतसत्तीए ते अमरे आकड्ढिऊण तेहि सव्वेहि सद्धिं करयलम्मि किवाणिगं धरती नहमग्गेण विमलापुरि पयाइ, 'मउम्मत्ता हि पुरिसा कास वि हिययवयणं न मण्णेइरे, निवारिज्जमाणा न चिटुंति, ते उ हारिज्जमाणा चिढेइरे । वुत्तं च -
जो अहिमाणओ नेव, पासए हियमप्पणो। पराजयं स पावेइ, वारिओ वि न चिट्ठइ ॥ ७८ ॥ गयणपहेण वच्चंती वीरमई मणंसि सरोसं वियारेइ-अहं चंदरायं पराजिणित्ता हतूण वा पच्छा १. प्रत्युत । २. विश्वसनीयम् । ३. कृपाणिकाम् ।
।।२०७॥
Jan Education intact
For Personal & Private Use Only
*www.jainelibrary.org