________________
श्रीधन्य चरित्रम्
नवमः पल्लव:
॥४०८॥
अथिर एह संसार असारा, देखत सब जग जाई । पुत्र कलत्र परिवारें मोह्यो, मरण न देखे कांइ।। जंपे० ।।२।। भार वहो कांइ जटा जनोई विण दया धर्म न कोई। जीवदया तुमे पालो बाबु ! हिय निर्मल होई। जंपे ||३|| सोनाके पुरुसा क्या कीजे? जो नहि दया प्रधान । तिण सोंना पहिरें क्या माचे ?, जिणसें तटें कान || जंपे०॥४|| गोरख जंपे सुण रे बाबु मगणिस आप पराया ।
जीवदया इक अविचल पालो, अवर धर्म सवि माया | जंपे०॥"||५|| एभिर्वचनैर्धर्मदत्तो हृष्टस्तं योगिनं प्रति जगौ-'तर्हि स्वर्णपुरुषं कया रीत्या निष्पादयिष्यसि ?' | योगिनोक्तम्-‘रक्तचन्दनकाष्ठमयं पुरुषप्रमाणं पुत्तलकं कृत्वा, मन्त्रप्रभावेण सर्षपैराच्छोट्य आच्छोट्य कुण्डे पातयिष्यामि; तत उष्ण-शीतलजलाभ्यां सिक्तः सन् स्वर्णपुरुष एव भविष्यति , नाऽत्र सन्देहः'।धर्मदत्तेनोक्तम्"तर्हि प्रसद्य उद्यमं कुरु, यतः परोपकाराय सतां विभूतयः' । अतो हे योगीन्द्र ! स्वर्णपुरुषं निर्मापय, येन ममापि तव प्रसादाद् दारिद्यं नश्येत् । यतो गजाऽशनात् पतितो ग्रासलवः कीटिकायाः कुलं पोषयति' |
॥४०८॥
Jain Education in
For Personal & Private Use Only
w.jainelibrary.org