________________
श्रीप्रव
तिलका |चार्यखंडन
चनपरीक्षा विश्रामे ॥१५४॥
ARUHIRAIMIMAmale READINilimam MAHARITHILIPHARINAMAHINAINAHINILAS
ithi
पूआ साबजत्ति अ वयणं जइ होइ निठुरं वयणं । ता साहणवि जुत्ता सयंपि एयंपि दुवयणं॥३६॥ पूजा-कुसुमादिना जिनार्चनं सावधेति यदि निष्ठुरवचनं भवेत 'ता' तर्हि साधूनां स्वयमपि युक्ता कर्तुमिति गम्यमिति पराशङ्कावचनं, एतदपि दुर्वचनम्-अजल्पनाहमितिगाथार्थः ॥३६॥ अथ कथं परोक्तं वचनं दुर्वचनमिति दर्शयन्नाह
नेवं जं निरवजं तं समणेहि सयंपि करणिज्जं । बारसवयसामाइअमुच्चारो जं न साहणं ॥३७॥ यद्यनिरवद्यं तत्तत्साधुमिः स्वयमपि करणीयमित्येवं नियमो नास्ति, हेतुमाह-जति यद्-यसादास्तां सारम्भो, निरारम्भतयोपवर्णितोऽपि द्वादशव्रतसामायिकपौषधश्राद्धप्रतिमाधुच्चारः साधूनां नास्तीति व्यभिचार इतिगाथार्थः॥३७॥ अथ महाव्रतिनाम|णुव्रतायुच्चारो न युक्त इतिकृत्वा प्रकारान्तरमाहअहवा अण्णुण्णंपिअ वेआवचंपि किं न जिणकप्पे?। तम्हा जिणिंदआणा पमाणमिह केवलं तत्तं ॥३८॥
अथवा 'जिनकल्पे' जिनकल्पमार्गे 'अन्योऽन्यमपि' जिनकल्पिकानां परस्परमपि 'वैयावृत्यम्' अशनादिदानसंवाहनादिरूपं 'किं ने ति केन हेतुना जिनैनिषिद्धं ?, तत्र सावद्यसंभावनाया अप्यसंभवात् , तस्मात्कारणादिहेति-जिनकल्पेऽन्यत्र वा 'जिनाज्ञा' | एवकारोऽध्याहार्यो जिना व प्रमाणं केवलं, नान्यत्स्वमतिविकल्पनादि किंचिदपि सुंदरमपीत्यक्षरार्थः, भावार्थत्वयम्-शोभनमप्य|नुष्ठानमुपदिष्टमपि पुरुषविशेष प्रतीत्य प्रतिषिद्धं दृश्यते, तचैव-"पंचहि ठाणेहि समणे निग्गंथे महानिजरे महापजवसाणे भवति, |तं०-अगिलाए आयरिअवेआवच्चं करेमाणे" (१०-३९७) इत्यादि सामान्योक्तमपि पुरुषविशेष प्रतीत्य निषिद्धं, यथा जिनकल्पिकानां परस्परं वैयावृश्यादि, यदागमः-"चत्तारि पुरिसजाया पं०,०-करोति नाममेगे वेयावच्चं नोपडिच्छति इत्यादि४ (१०-३२०)
l amIIITRA
AINA
Mittha LURARIPा ANILIMARATHALINIRALA
.
॥१५४॥
Jan Education Interbon
For Personal and Private Use Only
www.
byorg