________________
प्रज्ञा परीपहा
श्रीउत्तरागच्छति तओ तो उड्डाहो, पच्छा सो साहिं मणिओ-तुम मा निग्गच्छसि, उड्डाहो, पडिस्सए अच्छाहि, रतिं देवताए
चूणौं ४ काउस्सग्मं करेति, पच्छा देवताए सुगंधो कतो, से जहानामए कोट्ठपुडाण वा०, पुणोऽवि उडाहो, पुणो देवताए आराधणं, सामा२ परीषहा--
वियगंधो जातो, तेण णाहियासितो जल्लपरीसहो, एवं णोणाधियासेतब्वं,जल्लपरीसहोगतो॥ इदाणिं सक्कारपुरकारपरीसहो, ध्ययने
करणं कारः,शोभनकार सकारः सकारमेव पुरस्करोति सक्कारपुरस्कारपरीसहो भवति,सत्वेवं सोढव्यः, स सत्कारः एवंविय अभिवादण' ॥८१॥
| गाहा (८६ सू०१२४ ) 'अभिवादणं' अभिमुखं उहाणं'सामी कुज्जति राया कुज्जा एताणि, णिमंतणं वखपात्र| लेझावसधिम्योराजाऽमात्यो वा मरुयाणं पासंडीणं वा अण्णं वा सकारं कुज्जा'जे ताई पडिसेवंतिय इति अणिहिट्ठस्स उद्देसे ताई' का ताणि अभिवादणादीणि प्रतिसेवंति- पडिसेविति 'ण तेसिं पीहए मुणी' अहो इमे सुहिया राजादिभिः पूज्यंते वयं नेति, कथ
मस्माकमप्येवंविधा पूजा स्यादिति, स तेर्सि अपीहमाणो 'अणुक्कसाय' गाहा ( ८७ मू०१२४)' अणुकसायो' अणुशब्दः स्तोकार्थः, अतो नेत्यनु, कषयंतीति कषायाः क्रोधाद्याः,न रुष्यत्यपूज्यमानः, न वा मानं करोति, मां लोकः पूर्व पूजितवान् इदानी न पूजयतीति ' अमहेच्छ:' अल्पेच्छ इत्यर्थः, न पूजासत्कारमासंशयति, अज्ञातैषी, न ज्ञापयत्यहमेवंभूतः पूर्वमासीद, न वा क्षपका बहुश्रुतो वेति, आहारोपकरणादिषु अलोलुपः, न लोभ इत्यर्थः, भूयिष्ठत्वादाहारे लोप्यमस्य अंतोमवतीतिकृत्वा व्यपदिश्यते 'रासिएसु णातिगिज्झज्जरससहिताणि रसियाणि तेसु रसिएसु णोभिगिज्झेज्ज,अहवा रसेसु णाणुगिज्झेज्जा, रसाई आद्रतादयः स्वस्थानपटवः यदा ये चानुकूलाः तेषु यथा पूर्व गृद्धवान् तथा न गृध्येत, येच रसानुत्कृष्टानाहारयति लभंति वा परं तत्र 'ण तेसिं पीहए मुणी' पठ्यते चान्यथा ' नाणुतप्पेज्ज पण्णवं ' वा, यथा मया दुष्टं कृतं इह लब्धिपाषंडे सर्ववैरिणि वा प्रबजता, तत्रो
SINESANGREA4
-EAR
॥८१॥
SA%AE%