________________
विशेषा.
वृहदत्तिः ।
॥९४५॥
भिधायैकाकिनं जमालिनं मुक्त्वा सर्वाण्यपि गतानि जिनसमीपमिति । एतदेवाह
इच्छामो संबोहणमज्जो! पियदसणादओ ढंकं । वोत्तुं जमालिमक्कं मोत्तूण गया जिणसगासं ॥ २३३२॥ उक्तार्थैव ॥ इति पञ्चविंशतिगाथार्थः ॥ २३३२ ॥
॥ इति बहुरताख्यः प्रथमो जमालिनिह्नवः समाप्तः॥ अथ द्वितीयनिह्नववक्तव्यतामाहसोलस वासाणि तया जिणेण उप्पाडियस्स नाणस्स । जीवपएसियदिट्ठी तो उसमपुरे समुप्पण्णा ॥२३३
रायगिहे गुणसिलए वसु चउदसपुचि तीसगुत्ते य । आमलकप्पा नयरी मित्तसिरी कुर-पिउडाई ॥२३३४॥
व्याख्या-श्रीमन्महावीरजिनेन तदा षोडश वर्षाणि केवलज्ञानस्योत्पादितस्याभूवन् । ततश्च राजगृहापरनानि ऋषभपुरे नगरे जीवप्रदेशिकदृष्टिः समुत्पन्नेति । कथमुत्पन्ना ? इत्याह- राजगृहे नगरे गुणशिलके चैत्ये चतुर्दशपूर्विणो वसुनामान आचार्याः समागताः, तेषां च तिष्यगुप्तो नाम शिष्यः । स च तत्र पूर्वगतमालापकं वक्ष्यमाणस्वरूपमधीयानो वक्ष्यमाणयुक्तिभिर्विप्रतिपन्नोऽसंबुद्ध: परिहृतो गुरुभिर्विहरनामलकल्पायां नगर्यो गतः । तत्र मित्रश्रीनाम्ना श्रावकेण कूर-पिउडादिना कूर-सिक्थादिदानेन प्रतिबोधित इत्यर्थः ॥ २३३३ ।। २३३४ ॥
अथास्य नियुक्तिगाथाद्वयस्य भाष्यमाहआयप्पवायपुव्वं अहिज्जमाणस्स तीसगुत्तस्स । नयमयमयाणमाणस्स दिहिमोहो समुप्पण्णो ॥२३३५॥
इच्छामः संबोधनमार्य ! प्रियदर्शनादयो ढङ्गम् । उक्त्वा जमालिमेकं मुक्त्वा गता जिनसकाशम् ॥ २३३२ ॥ २ पौधश वर्षाणि तदा जिनेनौत्पादितस्य ज्ञानस्य । जीवप्रदेशिकरष्टिस्तत पषभपुरे समुत्पना ॥ २३३३॥
राजगृहे गुणशिलके वसुखातुर्दशपूर्वी तिष्यगुप्तक्ष । भामलकल्पा नगरी मित्नश्रीः कूर-सिक्थादिना ॥ २३३४॥ भात्मप्रवादपूर्वमधीयानस्य तिष्यगुप्तस्य । नयमतमजानतो रष्टिमोहः समुत्पनः ।। २३३५ ॥
९४५॥
