________________
पादकी-IVापडी गएली अने कचित् तो आखां गद्यसूत्रो ज पडी गएला. ते उपरांत खरी मुश्केली तो ए हती के प्रस्तुत ग्रंथमा अवतरणो जेलायवक्तव्य.
ग्रंथमाथी लीधेलो ते ग्रंथोनी प्रतिओना पाठसाथे आ लीधेल अवतरणोना पाठो न मळे. ।३॥
आ बधी मुश्केलीओने पार करवामां मुख्य अर्थदृष्टिनो उपयोग करेलो छे. जो के तेमा शाब्दिक सामंजस्य अने प्रतिओमांना लखाणर्नु औचित्य विसरवामां नथी आव्युं. विसंवादवाळी पहेला प्रकारनी मुश्केलीनो अंत पाठांतरो लइने, अर्थदृष्टिनो उपयोग करीत पतित पाठने बंध वेसतो करीने अने व्याकरणदृष्टिनो उपयोग करी वाक्य शुद्ध करीने करवामां आव्यो छे. परंतु बीजा प्रकारनी मुश्केलीनो अंत कांइ एमने एम आवे तेम न होतुं. एटले तेमाटे तो अवतरणवाळा मूळग्रंथोनी अनेक नकलो एकठी करवी पडी. कोइ कोइनी तो पांच पांच नकलो एकठी करेली, छतां य जोइतुं समाधान न थाय: दाखलातरीके व्यवहारसूत्रनी चार, वृहत्
कल्पनी पांच, महानिशीथसूत्रनी पांच. ते सिवाय व्यवहारभाष्य आदिनी प्रतो पण राखेली हती. आ बधी लिखित प्रतिओना टापाठो साथे प्रस्तुत ग्रंथमां आवेलां ते ते ग्रंथनां अवतरणो मेळव्यां, छतां ज्यां कांइ पण समाधानकारी मार्ग न जणायो त्यां खास
प्रसंग अने अर्थदृष्टिनो उपयोग करी अवतरणोनी शुद्धि करवामां आवी छे. । प्रतिओनी तुलना-उपर जे चार प्रतिओनो निर्देश कर्यो छे, तेमां नंबर एक (मुंबइवाळी) अने नंबर त्रीजो (सुरतवाळी)। एबे प्रतिओ लखायली तो कोइ बीजा लेखकने हाथे. पण ए बन्ने प्रतिओमां अंदर अने मार्जिनमा जे संशोधन करायेल छे ते संभवतः उपाध्यायजीना पोताना ज हाथर्नु हो, जोइए. एटले ए पहेला अने त्रीजा नंबरवाळी बे प्रतिओ एक रीते समान ज कहेवाय. प्रस्तुत ग्रंथना संशोधनमा खरो टेको पण ते बे प्रतिओनो ज हतो. एक नंबरवाळी प्रतिना अंतिम पत्र पर "इयं समीचीना" एवा|
SAUSISUSTUS
For Private & Personal Use Only
