________________
षष्ठ उवासभा
वर्षमानदेशना। ॥२६॥
धम्मदेसण-मित्र महुराए निअगिराए ॥१६॥ भवण्णवुत्तारणजाणवतं, दोहग्गदुक्खाइवणासिपत्तं । नीसेसकबाणगरासिपत्तं, पालेह सीलं जणयापवित्तं ॥२०॥ इन सोऊण कुमारो, भणेइ भयवं! ण सन्वहा सीलं। पालेउमहं च पहू, हवेमि निकम्मदोसेण ॥ २१ ॥ सब्बपयत्तेण तमो, सदारसंतोसयं वयं होसु । भय ! मम तुवाणं, पसायो सव्वसुहयाणं ।।२२।। इन पडिवजिम तुरिम-व्ययं णमित्ता गुरूण पयपोम्मं । सगिहं जंतो कुमरो, पिच्छह कलहं पहे थीणं ॥२३॥ किं कलह भो ! पकुणह, मुहा मुहूं मे अईव रोसेण । इन कुमरेणं तामो, पुट्ठाउ भणेह सिं एगा ॥२४॥ लोहारस्सेसा हं, मजा सोहग्ग- | कंदलीणामा । इह पुण्णकुंभजुअला, समागया मारभग्गसिरा ॥ २५ ।। रहयारस्सेसा पुण, भजा णामेण कणगमंजरिया। रित्तघडा संमुहमिह, समागया झवि कुमरिंद ! ॥२६॥ रित्तघडाइ इमाए, पहो व मुक्को ममं इमं हेउं । अवरं च कलहकरणे, भक्त्या ।। १८ ॥ उचितस्थाने समासीने कुमारे तस्मिन् स सुगुरुः । प्रकरोति धर्मदेशनामिति मधुरया निजगिरा ॥ १९ ॥ भवार्णवोचारणयानपात्रं दौर्भाग्यदुःखादिवनासिपत्रम् । निःशेषकल्याणकराशिपात्रं पालयत शीलं जनतापवित्रम् ॥ २०॥ इति श्रुत्वा कुमारो भणति भगवन् ! न सर्वथा शीलम् । पालयितुमहं च प्रभुभवामि निजकर्मदोषेण ॥ २१ ॥ सर्वप्रयत्नेन ततः स्वदारसंतोष व्रतं भवतु । भगवन् ! मम युष्माकं प्रसादतः सर्वसुखदानाम् ॥ २२ ॥ इति प्रतिपद्य तुर्यव्रतं नत्वा गुरूणां पादपद्मम् । स्वगृहं यान् कुमारः प्रेक्षते कलहं पथि नियोः ॥ २३ ॥ कि कलहं भोः ! प्रकुरुतम् मुधा मुहुर्भवत्यौ अतीव रोषेण १। इति कुमारेण ते पृष्टे भणति तयोरेका ॥ २४॥ लाहकारस्यैषाऽहं भार्या सौभाग्यकन्दलीनाम्नी । इह पूर्णकुम्भयुगला समागता भारभनशिराः ॥ २५ ॥ रथकारस्यैषा पुनर्भार्या नाम्ना कनकमञ्जरिका । रिघटा संमुखमिह समागवा झटिति कुमारेन्द्र ! ॥ २६॥ रिक्तघटयाऽनया पन्था
॥२६॥
Jain Education in
For Private Personal Use Only
ainelibrary.org
