________________
Jain Educat
किइकम्मं वंदणगं परेण विणएण तो पउंजंति । सवप्पगारसुद्धं जह भणिअं वीरागेहिं ॥ ४५६ ॥ कृतिक वन्दनं परेण विनयेन ' ततः' तदनन्तरं प्रयुञ्जते, कथमित्याह - सर्वप्रकार शुद्धं उपाधिशुद्धमित्यर्थः, यथा भणितं 'वीतरागैः' अर्हद्भिरिति गाथार्थः ॥ ५६ ॥ प्रसङ्गतो वन्दनस्थानान्याह -
आलोयण वागरणस्स पुच्छणे पूअणमि सज्झाए । अवराहे अ गुरूणं विणओमूलं च वंदणयं ॥४५७ ॥ आलोचनायां तथा व्याकरणस्य प्रश्ने तथा पूजायां तथा स्वाध्याये तथाऽपराधे च क्वचिद्गुरोर्विनेयमूलं तु वन्दनमिति गाथार्थः ॥ ५७ ॥
वंदितु तओ पच्छा अद्धावणया जहक्कमेणं तु । उभयकरधरियलिंगा ते आलोअंति उवउत्ता ॥४५८ ॥
वन्दित्वा ततः पश्चादर्द्धावनताः सन्तो यथाक्रमेणैव उभयकरधृतलिङ्गा इति, लिङ्ग-रजोहरणं, 'ते' साधवः आलोचयन्ति उपयुक्ता इति गाथार्थः ॥ ५८ ॥ किं तदित्याह -
| परिचिंतिएऽइआरे सुहुमेऽवि भवण्णवाउ उब्बिग्गा । अह अप्पसुद्धिहेउं विसुद्धभावा जओ भणियं ॥ ४५९॥ परिचिन्तितानतिचारान् 'सूक्ष्मानपि ' पृथिव्यादिसङ्घट्टनादीन्, कथञ्चिदापतितान् वादरानपि भवार्णवादुद्विग्नाः सन्तः अथात्मशुद्धिनिमित्तमालोचयन्तीति वर्त्तते विशुद्धभावाः सन्तः, यतो भणितमर्हद्भिरिति गाथार्थः ॥ ५९ ॥ किं तदित्याह
ational
For Private & Personal Use Only
आवश्यक विधिः
jainelibrary.org
