________________
क्तिः
प्रमाणादिद्वारैवा गवेषणा ।
आरेण भद्दपंता, भद्दग उट्ठवण भंडण पदोसा ।
दोसीणपउरकरणं, ठवियगदीसा य भदंमि ॥६२८॥ यद्यपौरुष्या आरत एव भिक्षार्थ १ प्रविशतो भद्रक-प्रान्तकृतदोषाः स्युः । भद्रः सुप्तां भार्यामुत्थापयति, यदि नोत्तिष्ठति, तदा भण्डणं-कलहो भ०, अथवा स एव प्रद्वेष कुर्यात् , स गृहपतिर्दोषान्न प्रचुर कारयति, एवं स्थापनाकृता दोषा भवन्ति ॥६२८॥
अदागमंगलं वा, उम्भावण खिसणा हणण पंते ।
फिडिउग्गमे य ठविया, -भद्दग-चारी किलिस्सणया ॥६२९॥ तस्यामेव २वेलायां साधुमागतं दृष्ट्वा प्रान्तो ब्रूते-अदागमिव अहिट्ठाणं दिटुं, अमङ्गलं वा गृहपतिर्मन्यते साधुदर्शन, 'उ'. ततः परिभवो भ०, विसना-चैते उदरपूरणार्थमेव प्रवर्तिता इति, ताडनं क०, एवं प्रगे गच्छतां दोषाः, यदि फिडि[टि]ते काले प्रविशति तदेते दोषा:-भद्रका गृही भायों वक्ति-इयत्यामेव वेलायां त्वया भक्तादि कार्य एवमुद्गमदोषः । अथवा यदुद्धरति, तत्त्वयाऽद्यदिवसादारभ्य साध्वर्थ स्थापनीय, ततः स्थापना भ०. अभद्रक एवं वक्ति-चारी भण्डिकोऽयमन्यथा कोऽय भिक्षाकाल इति, अवेलायर्या भिक्षार्थ प्रविष्टस्य क्लेश एव न तु भिक्षाप्राप्तिः ॥६२९।। मध्याह्नस्यागिव यदि भिक्षामटति तदाऽय दोषः
भिक्खस्सवि य अवेला, ओसकहिसकणे भवे दोसा ।
भद्दगपंतातीया, तम्हा पत्ते चरे काले ॥६३०॥ १ प्रविशति. ततः भद्र कर । २ प्रातःकाले इतिभाव: ।स।
॥२६२॥
Jain Education international
Privale & Personal use only
www.jainelibrary.org
