Page Text
________________
मुनिसुन्दर कुरुत कुरुते । गरुः प्राह-भो भो एतस्य शिष्यस्यासत्तिं विनास्मकमपि न रतिः, ते प्रादु:-तरवस्तरणेस्तापं.स नभोलान
उपदेशर० कमम् । पाथोधिनों श्रमं सोढा, वोढा कूमेः क्षितेभरम् ॥ १॥ वारिदो वर्षणक्लेश, क्षितिर्विश्वासुमकुमम् । उपकाराह
तरंग ६ तेऽमीषां. न फलं किञ्चिदीक्ष्यते ॥ २॥ इति तगिरा श्रीसह कृतोत्सवेस्तं गुरुराचार्यपदेऽस्थापयत् । एकादशाधिके तत्र. ॥५६॥
जाते वर्षशताष्टके । विक्रमात्सोऽभवत् सूरिः, कृष्णचैत्राष्टमीदिने ॥१॥ अथानुशिष्टो गुरुणा, विधिवद्वझरक्षणे। तारुण्यं राजपूजा च, वत्सानर्थ द्वयं ह्यदः ॥१॥ तच्छ्रुत्वा श्रीवप्पभट्टिसूर्यिदकरोत्तत् श्लोकेनाह-भक्तं भक्तस्य कालोकस्य, विकृतीश्चाखिला अपि । आजन्म नैव भोक्ष्येऽह-ममुं नियममग्रहीत् ॥ १॥ ततो नृपाग्रहाद्गोपगिरी
प्राप्ताः । तदुपदेशाद्राज्ञा एकशतहस्तोन्नतः प्रासादः कारितः । तत्र जात्यसुवर्णाष्टादशभारमिता श्रीवीरजिनप्र तिमा स्थापिता । अन्यदा राजा पूज्यद्विजानुवर्तनयाऽन्यदासनं श्रीगुरूणाममण्डयत्, प्राक् तु सिंहासनं, ततः प्रतिबो-गरा साधाय सरिजंगौ-मईय मानमतङ्गजदर्प, विनयशरीरविनाशनसर्पम् । क्षीणो दादशवदनोऽपि, यस्य न तुल्यो
भुवने कोऽपि ॥१॥ इति श्रुत्वा राज्ञावलेपं परिहृत्य पुनः सिंहासनमेवामण्ड्यत् सदापि । अन्यदा तु परिम्लानमुखां वल्लभां दृष्ट्वा राजाऽऽह समस्यां सूरये-"अजवि सा परितप्पइ, कमलमुही अत्तणो पमाएण" । सिद्धसारस्वतः सूरि:
"पूबविबुद्धेण तए, जिसे पच्छाइअं अंङ्ग" ॥१॥ पुनरन्यदा पट्टराज्ञी संचरन्तीं पदे पदे व्यथ्यमानामिव दृष्टपूर्वी स्माह जानृपः-"वाला चंकम्मंती, पए पए कीस कुणइ मुहभंग" । सूरिः--"नूणं रमणपएसे, मेहलिआ छिवइ नहपंती" ॥१॥
॥५६॥ तच्छ्रुत्वा नृपतिर्विकृतमुखोऽभून्निरादरश्च । तं तादृशं दृष्ट्वा श्रीगुरुरुपाश्रये गत्वा किञ्चिन्मिषं कृत्वा द्वारकपाटयोः काव्यं
0000000000000000
1000000000000000000000
Jain Education
!!
For Private
Personel Use Only
IZainelibrary.org
| SR No. | 600073 |
| Book Title | Updesh Ratnakara |
| Original Sutra Author | Munisundarsuri |
| Author | Amrutlal |
| Publisher | Devchand Lalbhai Pustakoddhar Fund |
| Publication Year | 1914 |
| Total Pages | 486 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Manuscript |
| File Size | 24 MB |