________________
उत्तरा० अवचूर्णिः ॥२३७॥
सम्यक्त्वपराक्रमाध्ययनम् २९
स्तुत्वापि तीर्थकरान गुरुवन्दनकपूर्विकैव सामायिकप्रतिपत्तिरिति तदाह
वंदणएणं भंते ! जीवे किं जणेइ ?, २ नीयागोयं कम्मं खवेइ उच्चागोयं निबंधइ सोहग्गं च णं अप्पडिहयं आणाफलं निवत्तेइ दाहिणभावं च णं जणेइ (१०)। सू०२४।।
वन्दनकेन-आचार्याधुचितप्रतिपत्तिरूपेण नीचैर्गोत्रं-अधमकुलोत्पत्तिनिबन्धनं कर्म क्षपयति, उच्चैर्गोत्रं-एतद्विपरीतरूपं * निबध्नाति, सौभाग्यं च-सर्वजनस्पृहणीयतारूपं अप्रतिहतं-सर्वत्रास्खलितं, अत एवाज्ञजनेन यथोचितवचनप्रतिपत्तिरूपा फलंप्रयोजनमस्येति आज्ञाफलं-आज्ञासारं निर्वर्त्तयति-जनयति, तद्वतो हि प्राय आदेयकर्मणोऽप्युपचयसम्भवे आदेयवाक्यताऽपि सम्भवतीति, दक्षिणभावं च-अनुकूलभावं जनयति, लोकस्येति गम्यं, तन्माहात्म्यतोऽपि सर्वः सर्वावस्थासु अनुकूल एव | स्यात् (१०)। १२ । २४ ।
एतद्गुणस्थितेनापि मध्यमार्हतां तीर्थेषु स्खलितसम्भवे पूर्वपश्चिमयोस्तु तदभावेऽपि प्रतिक्रमणं कार्यमिति तदाह
पडिक्कमणेण भंते ! जीवे किं जणेइ ? २ वयछिद्दाई पिहेइ, पिहियवयछिद्दे पुण जीवे निरुद्धासवे असवलचरित्ते अट्ठसु पवयणमायासु उवउत्ते अपुहु(प्र० पम)त्ते सुप्पणिहिए(यइंदियए पा०) विहरइ (११)। सू० २५ ।
प्रतिक्रमणेन-अपराधेभ्यः प्रतीपनिवर्त्तनात्मकेन व्रतानां-प्राणातिपातनिवृत्तादीनां छिद्राणि-अतीचाररूपाणि विवराणि-व्रतच्छिद्राणि पिदधाति-स्थगयति, अपनयतीत्यर्थः पिहितव्रतच्छिद्रः पुनर्जीवो निरुद्धास्रवः, अत एवाशबलं-शबलस्थानैरकबुरीकृतं चरित्रं यस्य स तथा, तथा अष्टसु प्रवचनमातृषु उपयुक्तः-अवधानवान् , तत एवाविद्यमानं पृथक्त्वं-प्रस्तावात् संयं
दशमैकादशमे द्वारे
FoXXXXXXX
॥ २३७॥
Jain Educationale
For Privale & Personal use only
inelibrary.org
