________________
अनुयो. मलधारीया
वृत्तिः उपक्रमाधि
॥१२८॥
एएसि णं सत्तण्हं सराणं सत्त सरट्ठाणा पण्णत्ता, तंजहा-सज्जं च अग्गजीहाए, उरेण रिसहं सरं । कंठुग्गएण गंधारं, मज्झजीहाएँ मज्झिमं ॥ २॥ नासाए पंचमं बूआ, दंतोट्टेण अ रेवतं । भमुहक्खेवेण णेसाह, सरढाणा विआहिआ ॥३॥ सत्त सरा जीवणिस्सिआ पण्णत्ता, तंजहा-सजं रवइ मऊरो, कुक्कुडो रिसभं सरं। हंसो रवइ गंधारं, मज्झिमं च गवेलगा ॥ ४ ॥ अह कुसुमसंभवे काले, कोइला पंचम सरं । छटुं च सारसा कुंचा, नेसायं सत्तमं गओ ॥ ५ ॥ सत्तसरा अजीवनिस्सिआ पण्णत्ता, तंजहा-सजं रवइ मुअंगो, गोमुही रिसहं सरं । संखो रवइ गंधारं, मज्झिमं पुण झल्लरी ॥ ६॥ चउसरणपइट्ठाणा, गोहिआ पंचमं सरं । आडंबरो रेवइयं,
महाभेरी अ सत्तमं ॥७॥ तत्र नाभेरुत्थितोऽविकारी स्वर आभोगतोऽनाभोगतो वा यन्त्र जिह्वादिस्थानं प्राप्य विशेषमासादयति तत् खरस्योपकारकमतः खरस्थानमुच्यते, तत्र 'सज्ज'मित्यादिश्लोकद्वयं सुगम, नवरं चकारोऽवधारणे, षड्
॥१२८॥
in Educatan International
For Private & Personel Use Only
www.jainelibrary.org