________________
अध्यात्म
मार:
॥४६॥
टी. सत्यमिति स्वीकारे, यद्भवद्भिरुक्तं, तत्सत्यं यत् 'पर-वध्यद्रव्यगतहिंसादि भवति, तस्य साक्षात कर्ताऽऽत्मा नास्ति, तस्मादेतस्य परस्य हिंसादेः फलं किश्चिदपि स्वात्मनि नायाति, तथाप्येतस्माद् , हिंसादिकादात्मनि यः शभाऽशमात्मकपरिणामो जायते, ततः कर्म समुत्पद्यते तस्य फलं न पराश्रयं स्यादर्थात् पराश्रितहिंसादिक्रियाकाले जायमानकर्मपरिणामेभ्यः समुत्पद्यमानं कर्म त्यात्म न्येवाऽस्ति तदा तत्र तस्य फलमपि भवेदेवेति ॥१०॥
-हिनस्ति न परःकोऽपि निश्श्रयान्न च रक्षति-- 'हिनस्ति न परः कोऽपि, निश्चयान च रक्षति ।।
तदाऽऽयुःकर्मणो नाशे, मतिर्जीवनमन्यथा ॥१०२॥ टी. 'निश्चयात्परः कोऽपि न हिनस्ति च कोऽपि परोन रक्षति'निश्चयनयाऽभिप्रायेण कोऽपि प्राणी कमपि परं प्राणवियुक्तं कत्तन समर्थोऽस्ति च कमपि परं प्राणिनं कोऽपि प्राणी जीवनरक्षणप्रवणो न भवति, यतो यदा यस्याऽऽयुःकर्मणो नाशो भवति तदा तस्य मृतिरेव-प्राणवियोगो भवत्येवा. ऽन्यथा आयुःकर्मणः सत्तायां प्राणयोगरूपं जीवनं वर्तते अर्थात , हिंसादिविषयिणी लौकिकी व्यवस्था कथं स्यात् ? ॥१०॥
४६॥
in Education Inteme
Far Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
