________________
अध्यात्म
मार:
॥३३॥
अपि सबपां रुद्राऽऽदित्यादिध्यानपराणां मध्ये मद्गतेन-मयि वासुदेवे ममाहितेन अन्तरात्मना अन्त:करणेन श्रद्धावान् श्रद्दधानः मन भजते सेवते यो मा स मे-मम युक्ततमः अनिशयेन युक्तो मनः अभियनः । भगवद्गीतायां शाङ्करमाध्यमिति
मां योगिनामपि यो मद्गतेनाऽन्तरात्मना मां श्रद्धावान् भजते स मे युक्ततमो मतोऽर्थाद् भक्तयोगी परमेश्वरम्याऽतिशयेन प्रियोऽस्ति, सर्वेषु योगिषु यः परमेश्वरे चित्तं नियोज्य श्रद्धासहिता परमश्वरीय भक्निं कंगनि म परमेश्वरस्य प्रियतमोऽस्ति. भक्तिं विना योगोऽपि व्यर्थ एवेति ध्वन्यते ॥३०॥६॥ -ज्ञानयोगिन्यपि विशिष्टा भक्तिः प्रशस्यते
'उपास्ते ज्ञानवान देवं, यो निरञ्जनमव्ययम् ।
स तु तन्मयता याति, ध्याननिषू तकल्मषः ॥ ६२ ॥ टीका:-यो ज्ञानवान-ज्ञानयोगी, निरञ्जनं-वीतरागं अव्ययं-अविनाशिस्वरूपं देव-देवाधिदेवं. उपास्ते-अभेदोपामनां कुरुते, तेन स्वरूपेण सह मत्स्वरूपमभिन्नतयाऽऽगधयति, 'ध्याननियूतकल्मप:'तादृशविशिष्टध्यानबलप्राबल्यतः सर्वमलिनकर्मपरमाणन निय, 'स तु तन्मयतां यानि' स निरञ्जनत्वेनाऽव्ययत्वेन देवोपासकः वीतरागपरमात्मस्वरूप लीना भवति, वीनरागमयो भवतीति ॥३२॥
-सामान्ययोगिरूपज्ञानयोगिनः स्वरूपम्
Jain Education Intemat
Far Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
