________________
॥१७॥
स्याद्० ॥ त्व-पितृव्यत्व-भ्रातृव्यत्वादिधर्माणां परस्परविरुद्धानामपि प्रसिद्धिदर्शनात् किं वाच्यम् ? । एवमवक्तव्यत्वाद
योऽपि वाच्या इति । उक्तप्रकारेण उपाधिभेदेन वास्तवं विरोधाऽभावमप्रबुध्यैवाऽज्ञात्वैव 'एवकारोऽवधारणे' स च तेषां सम्यगज्ञानस्याऽभाव एव, न पुनर्लेशतोऽपि भाव इति व्यनक्ति । ततस्ते विरोधभीताः- सत्त्वाऽसत्त्वादिधर्माणां बहिर्मुखशेमुष्या संभावितो वा विरोधः सहाऽनवस्थानादिः, तस्माद् भीतास्त्रस्तमानसाः अत एव जडाः; तात्त्विकभयहेतोरभावेऽपि तथाविधपशुवद् भीरुत्वान्मूर्खाः परवादिनः, तदेकान्तहताः- तेषां सवादिधर्माणां य एकान्त इतरधर्मनिषेधेन खाऽभिप्रेतधर्मव्यवस्थापननिश्चयस्तेन हता इव हताः, पतन्ति स्खलन्ति-पतिताश्च सन्तस्ते न्यायमार्गाऽऽक्रमणे न समर्थाः, न्यायमार्गाध्वनीनानां च सर्वेषामप्याक्रमणीयतां यान्तीति भावः। ___यद्वा पतन्तीति प्रमाणमार्गतः च्यवन्ते, लोके हि सन्मार्गच्युतः पतित इति परिभाष्यते । अथवा यथा ४ वज्रादिप्रहारेण हतः पतितो मूर्छामतुच्छामासाद्य निरुद्धवाक्मसरो भवति, एवं तेऽपि वादिनः वाऽभिमतै
कान्तवादेन युक्तिसरणिमननुसरता वज्राशनिमायेण निहताः सन्तः; स्याद्वादिनां पुरतोऽकिञ्चित्करा 18| वाङ्मात्रमपि नोच्चारयितुमीशत इति । ___ अत्र च विरोधस्योपलक्षणत्वाद् वैयधिकरण्यम् , अनवस्था, संकरः, व्यतिकरः, संशयः, अपति
1 पत्तिः, विषयव्यवस्थाहानिरित्येतेऽपि परोद्भाविता दोषा अभ्यूह्याः । तथाहि- सामान्य-विशेषात्मकं वस्तु
॥१७५॥
Jain Education Islational
For Private & Personal Use Only
wi
nelibrary.org
