________________
॥१०५॥
स्याद्
| न्तिकः; वर्त्यमानजात्यकस्तूरिकादि गन्धद्रव्यं हि पिहितद्वाराऽपवरकस्यान्तर्विशति, बहिश्च निर्याति, न चापौद्गलिकम् । __ अथ तत्र सूक्ष्मरन्ध्रसंभवाद् नातिनिविडत्वम् , अतस्तत्र तत्प्रवेशनिष्क्रमौः कथमन्यथोद्घाटितद्वाराव| स्थायामिव न तदेकार्णवत्वम् ?, सर्वथा नीरन्धे तु प्रदेशे न तयोः संभवः इति चेत्-तर्हि शब्देऽप्येतत्समानम्इत्यसिद्धो हेतुः । तृतीयस्तु- तडिल्लतोल्कादिभिरनैकान्तिकः । चतुर्थोऽपि-तथैवः गन्धद्रव्यविशेषसूक्ष्मरजोधूमादिभिर्व्यभिचारात् । न हि गन्धद्रव्याऽऽदिकमपि नासायां निविशमानं तद्विवरद्वारदेशोद्भिन्नश्मश्रुप्रेरकं दृश्यते । पञ्चमः पुनः- असिद्धः । तथाहि-न गगनगुणः शब्दः, अस्मदादिप्रत्यक्षत्वाद्, रूपादिवत् । इति सिद्धः पौगलिकत्वात् सामान्यविशेषात्मकः शब्द इति ।
न च वाच्यम्- आत्मन्यपौद्गलिकेऽपि कथं सामान्यविशेषाऽऽत्मकत्वं निर्विवादमनुभूयते इति; यतःसंसार्यात्मनः प्रतिप्रदेशमनन्तानन्तकर्मपरमाणुभिः सह वह्नितापितघनकुट्टितनिर्विभागपिण्डीभूतसूचीकलापवल्लो
लीभाक्मापन्नस्य कथञ्चित् पौद्गलिकत्वाभ्यनुज्ञानादिति । यद्यपि स्याद्वादवादिनां पौद्गलिकमपौगलिकं च सर्व 18| वस्तु सामान्यविशेषात्मकं, तथाऽप्यपौगलिकेषु धर्माऽधर्माकाशकालेषु तदात्मकत्वमर्वाग्दृशां न तथा प्रतीतिविष- hearn २ यमायाति । पौद्गलिकेषु पुनस्तत् साध्यमानं तेषां सुश्रद्धानम् । इत्यप्रस्तुतमपि शब्दस्य पौद्गलिकत्वमत्र सामा
न्यविशेषाऽऽत्मकत्वसाधनायोपन्यस्तमिति ।
Jain Education in
Lonal
For Private & Personal Use Only
wwwimahelibrary.org
