________________
SAA%
%**
न जातु जातवान् , कालेन चन्योऽपि मृति स यातवान् ॥ १३॥ तदा नृपः सोऽजनि बिन्सारः, प्रोबिन्नानन्देश्वर-15 मन्त्र्युदारः। सुबन्धुनामा बलमाकलव्य, प्रादकदैकान्त श्न प्रसघ ॥ १३० ॥ प्रसादपात्रं न कदापि यद्यप्यहं तव माप-1 |गिराऽप्यगद्यः। किञ्चिचितं वच्मि तथापि तुल्यं, प्रियङ्करं कर्णयुगस्य सन्यम् ॥ १३ए। त्रिदरिमना त्वजननी निपातिता, विदारयित्वा जरं कसङ्किता। मित्रीकृतः सोऽपि किमत्र मान्यते, त्वया सपत्नादधिकः शुजाकृते ॥१४॥
श्रुत्वेति रुष्टेन नृपेण धात्री, पृष्टा स्वकीया प्रमदप्रदात्री । तथैव सर्व हि तयाऽप्यवाचि, पक्त्वान्नमीषत्पुनरप्यपाचि |॥ १४१॥ चाणाक्य श्रागात्समये स हीनं, दृष्ट्वा चुकुट्याप खतामनीमम् । स्त्रीरागिसारिण्यधिपान्नयन्ति, बेका यथा तेऽपि तथा वसन्ति ॥ १४॥ तस्मिस्त्रिदएमी विमुखे व्यचिन्तयत्नाधिरोधीव किमद्य राति यत् । दृष्टिं ममोपर्यथ जातजीतिः, सद्यः स्वके वेश्मनि जङ्गमीति ॥ १४३ ॥ स्वपुत्रपौत्रस्वजनादिकेन्यः, सर्वं च दत्त्वा गृहसारमेन्यः । इत्थं स्वयं मन्त्रयति स्म मेघया, केनापि मन्मन्त्रिपदाश्रयेन्डया ॥ १४॥ खखेन मितृदयं प्रतारितः, कुर्वे तथा तर्हि मृतेन मारितः । स स्वाद्यथा जीवति चातिमुखितश्चिरं स्वनुष्कर्मफखोपतक्षितः॥१४५॥ ततः स्फुरन्धमनोज्ञवासा युक्तिप्रयोगेण कृताः प्रयासात् । हिप्ताश्च नीत्वान्तरमी समुजकं, गुर्जे व्यलेखीति च तत्र उम्शकम् ॥ १४६ ॥ श्राघाय योऽमून् । वरवाससञ्चयान्मनोहषीकेष्वनुकूलतामयान् । जाव्युद्यतो ही विषयस्य सेवने, गन्ताऽस्ति सद्यः स यमालये जने ॥१७॥ चीनांशुकाखकृतिसबिखेपनाधितखिकासौरलिपुष्पसेवनाः (न)। शृङ्गारणं मलानमङ्गपोषणं, कर्ता स गन्ता क्षयमाप्तशोष१सी च रागीय सारिणी नदीचाधिपश्च तान्, 41S
**
**
Jain Education International
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org