________________
-
श्रीआव
शिण्डा, अन्नया पोटिला तेतलिस्स अणिवा जाया, नाममवि न गेण्हा, अन्नया सा पपइयातो पुच्छह-अस्थि किंचि जाणहाअनवद्यपअपकमलाजेण अहं पिया होजा, तातो भणति-न वट्टइ एयं कहेउं, धम्मो कहितो, संवेगमावण्णा पुच्छइ-पवयामि, भणइ-जइ रिज्ञाप्रत्यायावतोदासंबोहेसि, ताए पडिस्सुयं, सामन्नं काउं देवलोगं गया, सो य राया मतो, ताहे पउरस्स दंसेइ कुमारं रहस्सं च भिंदेइ,पाख्यानानि उपोदयात।सताहे सो रजे अहिसित्तो, माया कुमार भणइ-तेयलिसुयस्स सुहु वडेजासि, तस्स पहावेण तं राया जातो, तस्स नाम कयंतेतलिकथा
कणगज्झतो, ताहे सबट्ठाणेसु अमच्चो ठावितो, देवो तं बोहेइ, न संवुज्झइ, ताहे रायाणगं विपरिणामेइ, जतो ठाइ ततो* ॥४८॥
राया परम्मुहो ठाइ, भीतो घरमागतो, सोऽवि परियणो नाढाइ, सुहृयरं भीतो, ताहे तालपुडं विसं खाइ, न मरइ, कंको असी खंघे वाहितो, न छिंदइ, उबंधइ, रजू छिन्ना, पच्छा पाहाणं गलए बंधित्ता अत्थाहं पाणियं पविसइ, तत्थवि थाहो जातो, ताहे तणकूडे अग्गिं काउं पविठो, तत्थवि न डज्झइ, ततो नगरीतो निफिडिता अडविं पविसइ, तत्थ जाव खणमेत्तं जाइ तो हत्थी वेगेण आगच्छइ, पुरतो महती पवायखड्डा, उभतो वहलंधयारेण अचक्खूफासो, मझे य सरा पडंति, ताहे तत्थ ठितो.चिंतेइ-पोट्टिला जइ मं नित्थारेजत्ति, एवं वयासी-हा पोट्टिले ! आउसो पोट्टिले! कत्तो वयामो !, आलावगे भणइ, जहा तेतलिणाए, ताहे सा भणइ-भीयस्स भो! खलु पवजा ताणं, आउरस्स मेसजकिच्चं, संतस्स वाहणकिच्चं, महाजले वहणकिच्चं, एवमादी आलावगा, तं दट्टण संबुद्धो,भणइ-रायाणं उवसामेहि,मा भणिहिति-रुठो पब- ॥४८१॥ इतो, ताए साहरियं, ताव समंततो मस्गिजइ, रण्णो कहियं, सह मायाए निग्गतो, खामेत्ता पवेसितो, निक्खमणं, सिबियाए नीणितो, पबइतो य॥चूर्णिकारस्त्वेवं कथितवान्-"भीयस्स खलु भो! पधज्जा ताणं आउरस्स मेसज्जकिच्चमिच्चाई आ:
E-EXARNCREASEACLCRENCE
Jain Education
www.jainelibrary.org
For Private & Personal Use Only
temational
