________________
॥६३॥
न्माभूत्, ततो देवर्द्धिरिति तस्य नाम कृतं । स च पंचधात्रीमातृभिः पाल्यमानो द्वादशवार्षिको जातः। पित्रा द्वे ) बिनलाम
कन्ये परिणायिते, ताभ्यां सह वैषयिकं सुखं बुभुजे। पुनश्चाधर्मिजनसंसर्गवशान्निरंतरं स्वसदृश राजपुत्रैः क्षत्रि-II सरि ।
प्रथम: विरचिते | यपुत्रैश्च सहाखेटकचाँ विदधाति, धर्मवार्तामपि न जानाति न शृणोति च, एवं स कालं गमयति। अथ तस्मिन्
प्रकाशे आत्म
| विमाने नवीनो हरिणेगमेषी उत्पन्नः, स उत्पत्तिसमयकीयचैत्यपूजादिदेवकर्माणि कृत्वा सुधर्मायां सभायां इं- सम्यक्त प्रबोधग्रन्थे
सेवार्थ गतः, विस्मित इंद्रस्तं दृष्ट्वावादीत्-त्वं नवीनः समुत्पन्नः ?।' स प्राह-स्वामिन् ! ओमिति। तत इंद्रः खरूप प्राह-'मौलोहरिणेगमपीत्वया प्रतियोध्यः।' तेनाप्यंगीकृतं । अथैकदा तेन हरिणेगमेषिणा स्वविमानभित्तिलि-18
॥६३॥ खितान्यक्षराणि दृष्टानि । तदैवं तेन पत्रं लिखित-"स्वभित्तिलिखितं वाक्यं, मित्र त्वं सफलं कुरु। हगिरणेमेPषिको वक्ति, संसारं विषमं त्यज ॥१॥" ततः स्वसेवकदेवं समाकार्यतत्पत्रं त्वया देवर्द्धये देयमित्युक्त्वा तत्र
माहिणोत् । स देवोऽपि यत्र देवर्द्धिः स्थितोऽभूत् तत्राकाशस्थ एव पत्रं मुक्तवान् । ततो देवर्द्धिरप्याकाशात्पतितं पत्रं दृष्ट्वाऽवाचयत्, परमर्थ न बुवोध । ततः कियति काले गते स देवः स्वमेऽमुमेव श्लोकमवादीत् , तथापि स न प्रतिबुद्धः । एकदा आखेटकं कर्तुं अरण्यानीं गत्वा स वराहपृष्टेऽश्वं मुक्तवान् । तत्र चैकाकी सन् यदा दूरं गतस्तदा स देव इत्थं महाभयं तं प्रति दर्शितवान् , अग्रे केसरिसिंहः समुपस्थी, पृष्टतो महती गर्ता, पार्श्वयोर्महावराहो घुर्धरायमाणो, अधस्ताद्धरित्री चकंपे, उपरिष्टाद् दृषदः पतंति, एवं मरणांतभयजनकानि कारणानि दृष्ट्वा स भयविहला सन् प्रतिदिशं विलोकयति स्म । कोऽन्यत्र मम मरणवारको न संभवतीति चिंतायां स एव देवो
SAGAR
Jain Education Inte
For Private & Personal Use Only
HTww.jainelibrary.org