________________
जिनलाम
हतीय प्रकाशे
ग्रामो दूरेऽस्ति अतो मार्गे कांचित्कथां कथय त्वं, चेन्न नानासि तर्हि अहं कथयामि, त्वं शृणु, एकस्मिन्नगरे एक- BI
हस्तप्रमाणं देवगृहं, तत्र चतुर्भुजो देवोऽस्ति'। इत्थं पुनः पुनरुक्तोऽपि स मणिर्यावन्न जजल्प तावत्स मूो रुष्ट परि विरचिते त | सन्मणिमुवाच-'अरे! त्वं यदि हुंकृतिमात्रमपि मे न ददासि तर्हि वांछितार्थसंपादने तव कीदृशी आशा?, अथवा |
सर्वविरति आत्म
चिंतामणिरिति ते नाम मृषा नास्ति, किंतु सत्यमेव, यतस्त्वत्प्राप्तित एव मनसि चिंता न स्फुरति । किंच योऽहं प्रबोधनन्थे ४ रब्बातविना क्षणमपि स्थातुं न शक्नोमि सोऽहं त्वदर्थ क्रियमाणेनोपवासत्रिकेण तु मरणमेव प्राप्नुयां, तत एवं ॥३१॥ ॥३१॥ मन्येऽनेन वणिजा मम मारणहेतोस्त्वं वर्णितोऽसि, तस्मात्त्वं तत्र गच्छ यत्र पुनम दृष्टिगोचरो न भवे' इत्युत्तवातेन
समणिरेप्रोत्सारितः। तदा आनंदितो जयदेवः सद्याप्रणतिपूर्वकं चिंतामणि गृहीत्वासंपूर्णमनोरथा सन् निजनग
राभिमुखं चचाल । मार्गे चमहापुरे नगरे मणिप्रभावादुल्लसितविभवसंभारः स कुमारः सुबुद्धिश्रेष्ठिनः पुत्री रत्नवहै तीनाम्नी परिणीय बहुपरिकरसंयुक्तो हस्तिनापुरं संप्राप्तः, स्वमातापित्रोचरणेषु प्रणतश्च । तदा तादृशसमृद्धियुक्त
|तं विलोक्यानंदितौ मातापितरौ तस्य बहुप्रशंसां चक्रतुः, स्वजनाःसन्मानं विदधुः,शेषजनाश्च स्तवनां चक्रुः, स्वयंच ६ यावजीवं सुखी जातः। इति धर्मरत्नप्राप्तौ पशुपालजयदेवयोरुपनयः । इत्युक्तं सप्रसंगं छद्मस्थाश्रितसर्वविरतिस्वरूप।।
इत्थं स्वरूपं परमात्मरूप-निरूपकं चित्रगुणं पवित्रं । सुसाधुधर्म परिगृह्य भव्या, भजंतु दिव्यं सुखमक्षयं च ॥१॥ प्राक्तनसदग्रंथानां, पद्धतिमाभित्यं वर्णितोऽत्र मया। साध्वाचारविचार:, शुद्धो निजकात्मशुद्धिकृते ॥२॥ इति श्रीमबृहत्खरतरगच्छाधीश्वरजिनभक्तिसूरींद्रपदपद्मसमाराधकश्रीजिनलाभसूरिसंगृहीते आत्मप्रबोधग्रन्थे संक्षेपतः सर्वविरतिवर्णनो नाम तृतीयः प्रकाशः समामः।
ACADREASE
Jain Education Inter
merFor Private & Personal use only
Kolwww.jainelibrary.org