________________
गरि
मान् विलोक्य वीरवाक्येन सह तेषां साक्षाद्विरोध निरीक्षमाणस्तत्सर्वम भयकृतं दंभ ज्ञातवान् । ततस्तेन दंडिना जिनलाभ- II पुनरूचे-'भोः किं ध्यायसि ? सर्वोऽप्ययं देवलोकः स्वस्वभक्तिं दर्शयितुं समुत्सुकोऽस्ति, अत: शीघ्र स्ववृत्तांत | 3
| वद'। तदा स जगाद-'जिनपूजनसाधुसेवनदयापालनपात्रदानचैत्यनिर्मापणादिसद्धर्मकृत्यानि मया प्रारभवे । विरचिते द
सर्वविरति बास्म
18| कृतानि'। पुनडिनोक्तं-'भो देव ! प्राणिनां जन्म एकस्वभावेनैव न प्रयाति, तस्मादेतत्पुण्यमिव स्वकृतं चौर्यस्त्रीप्रबोधग्रन्थे लोलतादिपापकर्मापि निःशंकं वद'। तदारौहिणेयो जगाद-'अहो दिव्यज्ञानवतस्तव कोऽयं मतिभ्रमः, ये किल ॥३०६॥ ॥३०॥ सुसाधुसेवाकारिणः श्राद्धास्ते किमीहक्कुकर्म कुर्वते ?, यदि च कुर्वते तहि कथमीदृशं स्वर्ग लभंते !, तस्मान्मयि |
तु मनागपि पापं नास्ति, किं पुनः पुनः पृच्छसि ?' । तदा परिच्छदांतरितोऽभयकुमारस्तत्सर्व श्रुत्वा रोषदष्टाध-12 रोऽपि सन् अस्य मतिकौशलं प्रशंसति स्म । ततस्तत्समीपमागत्य तमालिंग्येति जजल्प-'हे वीर! अद्यावधि | केनाप्यहं न निर्जितोऽस्मि, त्वया पुनर्जिता, परमेतन्महचित्रं यत्वं मयाऽपि न निगृह्यसे । अथैवं प्रीत्याऽभयेनोक्तः | सन् स प्रोवाच-'हे अभय ! श्रीवीरवाक्यं हृदि विभ्राणोऽहं त्वया न निगृह्ये, अन किमाश्चर्य ?, परं मद्यपाना
द्यत्वं स्वर्ग प्रापयसि तदाश्चर्य' । तदाऽभया पाह-हे मातर्ममोक्त्या त्वं मां मा लज्जय, यथास्थितं वद. चौरस्यापि तव श्रीवीरवाणी कथं कर्णगोचरा जाता? । एवं सस्नेहं पृष्टः सन् स चौरः सर्वामपि स्वकथामादितोऽवा-दू दीत् । पुनरूचे-'यदि जगद्गुरुवाचं तदाऽहं नाश्रोष्यं तर्हि अद्य त्वया छलितः सन् का कां विडंबनां नावाप्स्यं ?, किंच यस्य प्रभोरेकमपि वाक्यं प्राणिनां महाकष्टचारकं स्यात् तस्य सर्वोऽप्यागमः श्रुतः मन् अक्षयसौख्यदा
बSARASI
POICERIE%
ACख
Jain Education Inter
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org