________________
जिनलाम
सरि विरचिते बात्मप्रबोधग्रन्थे ॥१५॥
द्वितीय प्रकाशे देशविरति
खरूप ॥१५॥
वि नमामि भावेण ॥ १॥त्ति । इह यद्यपि धर्मः पुरुषप्रभवः,ग्रंथाश्च पुरुषकर्तृकाः, पुरुषाणां च स्त्रियः पाशभूता इति व्यवहारनयमवलंबमानैः प्रायः परमर्षिभिरपि प्रमदा निंदिता एव । यदाहुः-सोअसरी दुरिअदरि, कवडकुडी महिलिआ किलेसकरी । वारविरोअणअरणी, दुक्खखणी सुक्खपडिवक्खा ॥१॥ इति । तथापि निश्चयनये विचार्यमाणे पुरुषत्वं स्त्रीत्वं वान स्तुतिनिंदयोर्हेतुर्भवति, सौशील्यदौःशील्ययोरेव तन्निबंधनत्वात् , तथाहि
इत्थिं वा पुरिसं वा, निस्संकं नमसु सीलगुणपुढे । इथि वा पुरिसं वा, चयसु लहुं सीलपन्भर्से ॥ ३५ ॥ स्पष्टा । अथ दौःशील्यस्य फलं दयते--
पंडुत्तं पंडत्तं, दोहग्गमरूवया य अबलत्तं । दुस्सीलयालयाए, इणमो कुसुमं फलं नरओ ॥ ३६ ॥ व्याख्या-पांडुत्वं कुष्टं पांडुरोगो वा, पंडत्वं क्लीवत्वं, शेष सुगम । अथ सौशील्यस्य फलं दश्यते--
अरुग्गं सोहग्गं, संघयणं रूवमाउवलमउलं । अन्नं पि किं अदिज्ज, सीलव्वयकप्परक्खस्स ॥ ३७॥ स्पष्टार्था । अथ चतुर्थ व्रतं दृष्टान्तेन वर्यतेचालणिजलेण चंपा, जीए उग्घाडियं कवाडतिअं । कस्स न हरेह चित्तं, तीए चरिअं सुभद्दाए ॥३८॥
व्याख्या-यया सुभद्रया चालिन्या कृत्वा कूपाजलमाकृष्य तेन जलेन चंपानगर्याः कपादत्रयमुद्घाटितं, तस्याश्चरितं कस्य पुरुषस्य चित्तं न हरति ?, अपि तु सर्वस्येत्यर्थः । एतत्सर्व शीलस्यैव माहात्म्यं बोध्यं । इह सुभद्रावृत्तांतस्त्वित्थं
Jain Education Inter
For Private & Personal use only
19
w.jainelibrary.org
