________________
ध्ये, पुनराचाम्लादितपःप्रभृतीनि विशेषतो धर्मकृत्यानि विधस्ये' इति । अथैवं सदाक्यैः कांतं संतोष्य, सा सती | त्रिसंध्यं त्रिजगन्नाथं पूजयामास, अपराणि च धर्मकृत्यानि विशेषतश्चकार । एवं कियत्यपि काले गते एकदा इंद्र
प्रथमः बिनलाभ|सभायां धर्मकर्मतत्परत्वे सुलसायाः प्रशंसाभूत्, तदको देवस्तत्परीक्षा का पृथिव्यां ममागत्य साधुव्रतैरिद्रो
प्रकाशे सरि
ऽपि साधुमुद्रां विधाय सुलसागृहं प्राविशत् । ततः सुलसा मुनि स्वगृहागतं विलोक्यार्हद प्रसक्तापि सहसो. सम्यक्त्व विरचिते
स्थाय भक्त्या तत्पादप्रणतिं विधाय स्वगृहागमनकारणं पप्रच्छ । सोऽप्याचख्यो-' ग्लानसाधो रोगच्छेदनाय मात्म
IR॥८४॥ प्रबोधग्रन्थे लक्षपाकतैलं युज्यते, तदर्थमिहागतोऽस्म्यहं ।' तत् श्रुत्वातिसंतुष्टहृदया सापवरकांतः प्रविश्य लक्षपाकमहातै॥८४॥ लकुंभं यावदुत्पाटितवती तावदिव्यप्रभावेण स कुंभो भग्नः, ततो मनागपि चित्ते दैन्यमबिभ्राणा सा सती पुन
हार्द्वितीयं कुंभं यावदुत्पादयितुं लग्ना तावत् सोऽपि भग्नः, एवं दिव्यप्रभावा त्रयो घटा भग्नास्ततोऽपि सा हृदये विषादं न दभ्रे, किंतु केवलमित्थं जजल्प-' अहो मंदभाग्याहं यन्ममेदं तैलं ग्लानस्य महात्नः साधोरुपकाराय न जातमिति।' ततः स देवस्तस्या अभंगुरं भावं दृष्टा सविस्मयः सन् खदिव्यरूपं प्रादुर्विधायैनां जगाद- हे
कल्याणि! इंद्रेण स्वसभायां तव श्राद्धत्वं प्रशंसितं, ततस्तत्परीक्षार्थमहमत्रागतः, इह पुनस्तवेंद्रकृतवर्णनादप्यधिक दू धर्मस्थैर्य निरीक्ष्य तुष्टोऽस्मि, ततो मत्तः कमपीष्टार्थ प्रार्थयस्वेति। तदा सुलसापि मधुरवाण्या तं देवं प्रति बभा| षे-'हे देव ! यदि त्वंतुष्टोऽसि तदा पुत्ररूपं मे वांछितं वरं देहि ।' ततः स देवोऽपि तस्यै द्वात्रिंशतं गुटिका दत्वाऽब्रवीत्-त्वया एता गुटिकाः क्रमेण भक्षणीयास्तव महामनोज्ञाः सुताभविष्यंतीति ।' तदनंतरं मदुचिते
SHREE
in
an inte
For Plate & Personal Use Only
www.jainelibrary.org