________________
वैराग्य
भाषातर
शतकम्
॥ ५३ ॥
| जेम कोइ पुरुषे सरकारनो अपराध को होय, तेणे करीने तेने सखन मजूरी साथे, महा दुःख दाइ बंधी:- || । खानामां, अमुक वर्षनी टीप मारीने पूर्यो होय, तेम तने पण तहारा कर्मे, पूर्वे लखेली अशुचि वस्तुए करीने भरेलो,
अने दुर्गधमय शरीररूप पुरुषनी आकृतिवालो तथा स्त्रीनी आकृतिवालो चामडानो कोथलो, तेमां तने अमुक मुदत | ॥ ५३॥ सूधी पूर्यो छे; तो पण तेवा शरीरने विषे तुं एवो ममत्व धारण करे छे के, हुं शेट, हु शेठाणी, हुं राजा, हुं राणी,
Id हुं ब्राह्मण, हुं ब्राह्मणी, इत्यादिक कल्पित नाम ठरावीने तथा ते कोथलानो रंग, कालो धोलो देखीने तेमां रूपवान | र कुरूपवाननी कल्पना करीने, तुं मोह पामे छे; परंतु एम नथी विचारतो के, आ महारा शरीरमा शेठ ते कियो ?
हाथ शेठ ? पग शेठ ? के, माधुं शेठ ? एम खरी रीते विचारिश तो सर्व कल्पना मात्र न मालुन पडशे. माटे || KI एवी रीते वस्तुगते विचारीने, तुं शरीर उपरथी मूर्छा उतार. किंबहुना ? आ अधिकारने विषे श्री आचारांगजी | I | सूत्रमा विशेष प्रकारे कर्तुं छे, त्यांची जोइ लेवु. ॥ ३० ॥
. कुतः आगतं कुत्र चलितं त्वमपि कुतः आगतः कुत्र गमिष्यसि
कह ऑयं. कह चलियं । तुमपि कह आगओ केहं गमिही अन्योन्यमपि युवां न जानीयः .हे जीव कुटुंबमिदं कुतः तब अन्तःकरणात्
अन्वेंन्नपि ने याह जोवे कुर्डवं केओ तुज्झै ॥६१॥ अर्थ-(जीव के० ) हे आत्मन ( कुटुंब के० ) आ माता पिता भाइ स्त्रीयादि कुटुंब ( कह आयं के० )
Jain Education Inter
1010_05
For Private & Personal use only
A
lwww.jainelibrary.org
