________________
वैराग्य
शतकम् ॥ ३२ ॥
Jain Education Interna
१८
जीवः व्याधिविलुप्तः जीवो वाहिविलुतो ।
आकुलीभवती
सफरो मत्स्यः इत्र निर्जले सर्फेरो ईव निर्जले तडप्फर्डई ॥
2010 05
सकल: अपि जन: पश्यति
कः शक्तोऽस्ति वेदनाविगमे
सलो वि जंणो पिच्छे । 'को सँको वे अणविगमे ॥ २० ॥
.
अर्थ – [ वाहि के० ] व्याधिये करीने (विलुत्तो के०) उपद्रववालो एवो (जीवो के०) जीव जे ते (निज्जले के०) जल रहित प्रदेशने विषे ( सफरो इव के०) माछलानी पेठे (तडफडई के०) तडफडे छे, एटले आकुल व्याकुल थाय छे. ते प्रकारना रोगे करीने पीडाता प्राणीने (सयलो वि के०) सकल एवो पण (जणो के०) जन. एटले लोक | जे ते (पिच्छड़ के०) देखे छे, परंतु ते जीवनी (बेअणाविगमे के० ) वेदनानो नाश करवाने विषे [को के० ] कोण पुरुष [सक्को के ० ] समर्थ होय ? अपि तु कोइ पण समर्थ न होय ॥ २० ॥
भावार्थ:--आ जीव अनेक प्रकारना व्याधि वडे ग्रस्त थड़ने ज्यारे जलविनाना माछलानी पेठे तडफडे छे, ते | वखत ओ मा ! ओ बाप ! इत्यादिक सामाने अतिशे करुणा उत्पन्न धाय एवा पोकार करे छे; त्यारे तेनी वेदनाने | लेशमात्र ओछी करवाने कोइ पण समर्थ यतुं नथी. उलटा तेना मनने बीजी वेदना उत्पन्न थाय, एवी रीतना करुणा भरेला शब्दो वापरीने अने औषधादिकना घणा खरचमां नांखीने अने आंखोमां आंस लावीने. उलय तेने
For Private & Personal Use Only
भाषांतर सहित
॥ ३२ ॥
www.jainelibrary.org
