________________
वैराग्यशतकम्
॥ ११५ ॥
| प्रकारनी (भीममहावेअणा के०) भयंकर एवी महोटी वेदनाओने महन करतो सतो (जम्मण मरण रहट्टे के०) जन्म | मरणरूप रहेंटने विषे ( अनंतखुत्तो के ० ) अनंतोवार (परिभमिओ के ० ) पणभ्रमण करी आव्यो छे. ॥ ६३ ॥
भावार्थ- हे जीव ! तुं तीर्थच गतिने विषे गयो, यां आगल गधेडादिपणे अवतरीने कुंभारादिकना हाथनां | घणां डफणां खाइ आव्यो छे. वळी घोडा प्रमुखना अवतार धारण करीने घणा कोरडादिकना प्रहार सहन करी आव्यो छे, अने हाथी प्रमुख थइने अंकुशना प्रहार सहन करी आव्यो छे. वली बलद प्रमुखना भवमां घणी परुणीनी आरोना प्रहार खाइ आव्यो छे. वली मांकडां प्रमुखता भवमां घेरघेर शलामो करो नाचीने रोटलाना टुकड पराणे पामवानुं कष्ट सहन करी आग्यो छे. बोकडा प्रतुखना भवमां मरणांतकष्ट सहन करी आव्यो छे. वली पोपट | प्रमुखनाभवमां पांजरादिकने विषे बंधनकष्टने सहन करी आव्यो छे. अर्थात् एवं कोइ दुःख नथी के, जे दुःखने तें | सहन नथी कर्यु ! ! ए प्रकारे अनंतीवार घोर महा भयानक दुःख तें सहन कर्या छे. माटे हवे एवं धर्मसाधन कर के, जेथी तेवां दुःख भोगवां पडे नही. ॥ ६३ ॥
यावति कान्यपि दुःखानि शारीराणि मानसानि च संसारे जीवंति केंवि दुक्खा । सांरीरा माणसा व संसारे || जीवः संसारकांतारे । जीवो संसारंकतारे || ६४ ||
Jain Education Inter102010_05
प्राप्ताः
पैचो
अनंतकृत्वः
अनंत
For Private & Personal Use Only
भाषांतर सहित
॥११५॥
www.jainelibrary.org