________________
दस्तज. १३
354 उपदेशप्रा.रनेन हत इतिस्वदोषमपलपन्त्या जिनदासजाया इव ५५ । श्रारम्नः परोपावः तस्य ध्यानमारम्न
ध्यानं कुरुमोत्कुरुमयोरिव दैपायनस्येव वा ५३ । संरम्नो विषयादिषु तीव्रानिलापस्तस्य.. ध्यानं संरम्न-2 ॥१६॥
ध्यानं जनन्युपरोधतो व्रतं पालयतोऽपि विषयाजिलापिणः कुखककुमारस्येव ५४ । पापं परस्त्रीसेवादि तस्यानुमोदनं जव्यमनेन कृतमिति वदनं तस्य ध्यानं पापध्यानं धन्योऽयं जोगी चमरजूप इत्याद्यनुमोदकजनानामिव ५५। अधिकरणं पापोत्पत्तिहेतुस्थानं तस्य ध्यानमधिकरणध्यानं वापीध्यानतत्परस्य नन्दमणिकारस्येव ५६ । असमाधिना एष वियतामिति चिन्तनमसमाधिमरणध्यानं स्कन्दकाचार्य । प्रति कुछकं प्रथमं यन्त्रे पीलयतोऽनव्यपालकस्येव ५५ । कर्मोदयप्रत्ययेन कर्मोदयहेतुना ध्यानं | कर्मोदयप्रत्ययध्यानं प्रथमं शुजपरिणामवतोऽपि पश्चात् कुतश्चित्कर्मोदयतोऽशुजपरिणामत्वं पर्यन्त-5 काले विष्णोरिव ५७ । राज्यैश्वर्यादिरूपा शजिस्तया गौरवमात्मोत्कर्षरूपं तस्य ध्यानमृद्धिगौरवध्यान दशार्णजस्येव एए । रसगौरवध्यानं रसनेन्धियग्राह्यरसस्तेन गौरवं यथा मम रसवतीरसास्तथा किमन्यस्यापि सन्ति? इत्यजिमानरूपं तस्य ध्यानमुदकज्ञातोक्तजितशत्रुराजस्येव सुबुद्धिमन्त्रिणोऽये रसवतीरसान् प्रशंसतः ६० । सायागारवकाणे सातं सुखं तेन गौरवं गर्यो यथाऽहमेव सुखीत्यजिमानस्य ध्यानम् ६१ । अवेरमणकाणे न विरमणमविरणं तस्य ध्यानं मा जूतु पुत्रयोविरमण इति । बुझिमङ्गीकृत्य पितरौ सुतौ पाहतुः-एते साधवो मांसाशिनो राक्षसा इत्यतस्तत्पार्थे न गन्तव्यमिति
१ विरहः
॥१६॥
Jain Education International 2010
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
