________________
उपदेशप्रा.
342 "गगानारटतः क्वीव-दृशो व्यापाद्य निर्दयम् । धर्म वदन्तो यज्वानः, शौनिकानतिशेरते ॥१॥
हिंसाऽप्यहिंसा वेदोक्ते-त्याहुरागमरागतः। ये निर्विचारचित्तास्ते, चार्वाकाय शपन्ति किम् ॥२॥ ॥१५६॥
इत्यादि श्रुत्वा तं प्रत्याह-“हे मित्र! जैनैस्त्वं विप्रतारितोऽसि मुग्धत्वेन" । श्राशः प्राह-"निःस्पृ-18 साहस्य विप्रतारणं किमर्थम् ? तेन तस्य को लानः? न कोऽपि” इति । अथान्यदा श्राधेन स वामदेविविप्रोऽपरनामे विवाहोत्सवे प्रारब्धे साधं नीतः, अन्तरैकत्र ग्रामे स्थितः, तदा सन्ध्यासमयोऽनत् , २ श्राधेन चतुर्विधाहारप्रत्याख्यानं विहितम् । विप्रस्तु रात्रावेवाशनादि निष्पाद्य जोजनार्थमुपविशन् । श्रा मित्रं निमन्त्रयामास- "हे मित्र! समागनु जोजनाय, अद्यापि रात्रिन जाता, सन्ध्यासमयोऽस्ति, दीपज्योतिर्विधाय नुवहे" । श्रायः स्माह-"यतः| रयणिजोयण जे दोसा, ते दोसा अंधयारम्मि । जे दोसा अंधयारम्मि, ते दोसा संकमे मुद्दे ॥१॥ He दीपप्रजया तु रात्रौ अनेकपतकादिजीवा श्रागत्य पात्रे पतन्ति, मम तु रात्रिलोजनविषये विविधं ।
त्रिविधेन प्रत्याख्यानमस्ति" । ततः स जैनगुरुं निन्दन् जोजनार्थ स्थितवान् । स्तश्च रन्धनपात्रमध्ये द देवादहिः पाचितोऽज्ञानतया, जोजनानन्तरं विषं व्याप्तं, श्रावको धर्ममन्त्रेण सञ्जीकृतः, श्राधेन केवसि-1 समीपे नीतः, तत्र पूर्वनववार्ता श्रुत्वा प्रवुद्धः जावयज्ञस्वरूपं पान । केवली स्माह
इन्धियाणि पशून् कृत्वा, वेदी कृत्वा तपोमयीम् । अहिंसामाहुति दद्या-देष यज्ञः सनातनः ॥१॥
RANARASTRA
www.jainelibrary.org
JainEducation International 2010
For Private & Personal Use Only
