________________
279
पञ्चदशाधिकत्रिशततमं ३१५ व्याख्यानम् ॥
अथ निःस्पृहतामाहस्वरूपप्राप्तितोऽधिकं, प्राप्तव्यं नावशिष्यते । इत्यात्मराजसंपत्त्या, निःस्पृहो जायते मुनिः॥१॥ स्वरूपं ज्ञानादिरसत्रयाव्याबाधामूर्त्तानन्दरूपाविच्छिन्नसियत्वशुधपारिणामिकसक्षणं तस्य प्राप्तितो 8 खाजादधिकमन्यघस्तु खधं योग्य नावशिष्यते इत्यात्मजूपसंपत्त्या मुनिर्धीपरिझया त्यक्तव्यजावानवः | साधुनिःस्पृहः सर्वशरीरपरिग्रहादिषु मूरिहितो जायते ॥
अत्रा] कासवैशिकनूपसिंबन्धः । स चायम्BI मथुराधिपो जितशत्रुः । सोऽन्यदा काखाहां वेश्यां दृष्ट्वा मोहितोऽन्तःपुरे चिक्षेप । तया सह | लोगान् जुञ्जानस्य तस्य काखवैशिकनामा सुतोऽजवत् । सोऽन्यदा निशि सुप्तः शृगाखानां शब्दं श्रुत्वा स्वनृत्यानिति पाच-'केषां शब्दोऽसौ श्रूयते । ते पाहुः-'फेरूणाम्' इति । कुमारः प्राह'एतान् बला काननादानयत' । तेऽप्येकं जम्बूकं बवा वनादानीय तस्मै दषुः । क्रीमारतिः स तं वारवारं जघान । स हन्यमानः खिखीति ध्वनि यथा यथा चक्रे तथा तथा स उच्चै हर्ष । तेनैवं मार्य-14 |माणो गोमायुप्रपद्यत, अकामनिर्जरया व्यन्तरत्वमवाप ।
Jain Education International 2010
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
