________________
233 श्वासाजीपार्शज्वरादयः पोमश रोगाः समुत्पन्नाः सन्ति” । ततः स्वशरीरं विवर्णतेजोऽवखोक्य चक्री दादध्यौ, यतो योगशास्त्रे स्वोपनवृत्तौ तुर्यचकितावनायां
अचिन्तयञ्च धिगिमं सदा गदपदं वपुः । मुधैव मुग्धाः कुर्वन्ति तम्मा तुलबुझ्यः ॥ १॥ ___ शरीरमन्तरुत्पन्नैाधिनिर्विविधैरिदम् । दीर्यते दारुणैर्दारु दारुकीटगरिव ॥२॥ | अद्यधीनविनाशस्य शरीरस्य शरीरिणाम् । सकामनिर्जरासारं तप एव महत्फलम् ॥ ३॥ | इति विचार्य विनयन्धरगुरुपाधै दीक्षामङ्गीकृत्य गीतार्थः सन्नेकाकिविहारप्रतिमया विजहार । तन्मुनीन्यपृष्ठे षएमासी यावविविधाखापं कुर्वन्त्यः प्रेयस्यः प्रकृतयश्चान्येयुरनुरागतः परं मुनीन्यो | शापि न संजावयामास । कृतषष्ठाष्टमादितपा गोचर्या नमन् चीनककूरमजातकं च खन्धवान , तेना-12
हारेण सप्त व्याधयः संजाताःIPL शुष्ककब्ज्वरश्वासकासाश्वानारुचिस्तथा । अहिमुःखं तुन्दषुःखं सप्तैतेऽत्यन्तदारुणाः ॥१॥ 5 सप्त वर्षशतानि सप्तरोगनुःखं सेहे । कदाप्युपयोगो न दत्तः यन्मदेहे व्याधयः सन्ति । संयमक्रिया-2
व्यतिरिक्तः कोऽपि कालो नास्ति यत्र देहव्याधिस्मरणं स्यात् । तं वीदयावधिनेन्धः सदसि स्थितः प्राह-15 "अहो ! सनत्कुमारमुनेनिष्प्रतिकर्मता" । इति श्रुत्वा तावेव देवी वैद्यीनूय नुवमागती । तान्यामूचे"हे तिन् ! यद्यनुझा ददासि तदा वैद्यावावां जवन्तं प्रासुकलेपजेनिश्चिकित्सावः" । मुनिः प्राह
_JainEducation international 2010_
0
XI
For Private Personal use only
www.jainelibrary.org
