________________
191
युष्मानिरतिसुष्टु कृतं ॥
मुःखप्रदोऽनेकविकटपकटिपतः, अर्थो जवेपन्यमिति त्वयाऽऽदृतम् ।
उत्सर्गसंस्थं जिनकहिपकार्मुकं, स्तौति स्म मन्त्री तमकिञ्चनं पुनः॥१॥ ॥ इत्यव्ददिनपरिमितोपदेशसंग्रहाख्यायामुपदेशप्रासादग्रन्थवृत्तौ विंशस्तम्ने
सप्तनवत्यधिकदिशततमं शए व्याख्यानम् ॥
अथनवत्यधिकद्विशततमं श्ए व्याख्यानम् ॥
अथाग्रेतनदृष्टान्तानाहतथैव सुस्थितं साधु कायोत्सर्गजुषं मुदा । देहप्रमार्जनार्थाय दियामे सुव्रतो ययौ ॥१॥ स्पष्टः । श्लोकसूचितज्ञातं चेदं-अथ दितीयप्रहरे तन्मुनिदेहप्रतिलेखनार्थ सुव्रतर्षिः समुचितः ।। तत्कार्यं कृत्वा तं हारं वीदय प्रतिनिवृत्तः स्माहेति-"महाजयं समुत्पन्नं” । तदा मन्त्री जजप"स्वामिन् ! त्यक्तगृहकार्याणां किं महानयं ?" । साधुनोक्तं-"श्राप ! पूर्वानुजूतं संस्मृतं । मन्त्री स्माह-"किं तत्स्वरूपं ?" । साधुरुवाच-अङ्गदेशे व्रजग्रामे महेन्यपुत्रः सुव्रतनामाऽनूत् । तस्य जार्या सिरिजट्टाहा । श्रन्यदा तत्र ग्रामे चौराः प्रविष्टाः। जयेन जनाः प्रणष्टाः । सुव्रतोऽपि विजने
SHARPUSAS
Jain Education International 2010
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
