________________
साऽऽह रे सर्षपानानि परविजाणि पश्यसि । आत्मनो बिध्वमात्राणि पश्यन्नपि न पश्यसि ॥१॥ | त्वं शुद्धोऽसि तदेहि ममान्यर्णे, किमुत्कर्णः प्रणश्यसि ? तव पात्रं पश्यामि । इत्याकर्ण्य तूर्णमग्रेडपसरन् सैन्यं दृष्ट्वा जयज्रान्तः सैन्याध्वानं विहाय नश्यन्नपि नृपस्यैव पुरो दैवयोगादगात् । नृपोऽपि x हस्तिस्कन्धादवतीर्य चानमत् । आह च-"अस्मन्महन्नाग्यं यन्मे यूयमत्र वीक्षिताः, तन्ममानुग्रहं कृत्वा ॥ एषणीयमोदकादिकं गृह्यतां" । सूरिर्दध्यो-“पात्रे निष्कासिते मञ्चौरी प्रा विनी" इति विचिन्त्याह-18 "अद्य ममोपवासोऽस्ति” । जूपः प्राह-"मम जावखएमो न कार्यः” । ततो जूनुजा तस्य पात्रं प्रस-३ ह्यानिय मोदकान देप्तुमारेले, तावत्तानलङ्कारान् वीदय कुपितः प्राह-"अरे ! साधुवेषविक्रम्बक ! पापिष्ठ ! मम नन्दनान व्यापाद्य त्वं कथं जीवन यास्यसि ?"। सुरिरपि न्यग्मुखो दध्यो-"मत्पाप* मनेन ज्ञातं, मां कुमारेण मारयिष्यति, मयाऽकार्य कृतं, योगाच्च जोगाच्च विधाऽपि भ्रष्टः, अधुना का
गतिः !" । इति चिन्तापरं सूरिं वीक्ष्य स सुरो मायां संहृत्याविर्बजूव, तं प्रत्यूचे-“पूज्य ! अहं स युष्मलिष्योऽस्मि, तव वाग्बफ इहागतः, देवोत्पन्नदेवकार्याकुलत्वात्कालदेपो बनूव "संक्रान्तदिव्य
प्रेमा०" "चत्तारि पंच जोयणसया०" इत्याद्यागमवाक्यानि जाननिरपि किमीदृशं कारब्धंPI युष्मानिरपि तद्दिव्यनाटकाक्षिप्तमानसैः । ऊर्ध्वस्थैरेव षण्मासी निन्ये चान्तर्मुहूर्त्तवत् ॥ १॥” |
गीर्वाणवाणीं श्रुत्वा गतसंशयः स्वमुराचारं निनिन्द-“हे देव ! त्वया जावबन्धुना मोक्षमार्ग है प्रापितः, यतः
___JainEducation international 2010_05
For Private Personal use only
www.jainelibrary.org
