________________
उपदेशप्रा.
ROCO56496
संज. १७
॥१७३॥
तस्य स्तुतिं च विधाय निशां ज्ञात्वा गमनेऽनाचारः स्यात् । श्रथ गृहं मार्गयित्वा तत्रैकान्ते तस्थौ ध्यानपरः । प्रजाते तदाहारपरिष्ठापनार्थ शुधस्थएिमलजूमौ गत्वा विधिना मोदकाँथूरयन् ढएढणसाधु-| रिव जावनां दध्यौ, शुक्लध्यानानसेन कर्मेन्धनानि प्रज्वालयितुं प्रवृत्तो यथा दणमात्रेण सकलान्यपि पातिकर्माण्युवेद्योत्पन्नकेवलज्ञानो जातः। देवैः स्वर्णाम्बुजं विहितं, तत्र स्थित्वा देशनां ददौ । तदृष्ट्वा | तबावकादीनां विस्मयोऽभूत् ॥
खोजपिएमग्रहणं न विशुद्धं, सिंहकेशरमिवात्मनि धार्यम् ।
श्रायुक्तिवचनात्दपकात्मा, सोऽगमनिजगुणान् व्रतरागी॥१॥ ॥ इत्यब्ददिनपरिमितोपदेशसङ्ग्रहाख्यायामुपदेशप्रासादग्रन्थवृत्तौ सप्तदशस्तम्ने
सप्तचत्वारिंशदधिकदिशततमं १४७ व्याख्यानम् ॥
॥१३॥
__अष्टचत्वारिंशदधिकद्विशततमं व्याख्यानं ॥
अथ दशमाघाप्रत्याख्यानस्य दश दान तत्फलं चाहप्रत्याख्यानानि दिग्दैः कालिकानि प्रचक्षते । यथोत्तरं प्रत्याख्यानं वर्धमानफलं नवेत् ॥१॥
स्पष्टः । नवरं प्रत्याख्यानदिग्जेदाः पूर्वसूरिजिनिगदिता नाष्ये
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
