________________
परामा.
संज..
॥११३॥
श्यते, यदा पोतमधो याति तदाऽस्य शाखायां त्वं विलगेः, निश्यत्र नारंमा एष्यंति, तेषु सुप्तेषु कस्य- दाचिदंधौ पटेन स्वयं स्वं बदा दृढमुष्टिना विलगेः । प्रातरुड्डीनास्ते त्वां पंचशैखे नेष्यति । यदि वटेऽवि-
समस्त्वमेतद्यानपात्रमिव महावर्ते पतित्वा विनंक्ष्यसि । तथा कृते स पक्षिणा तत्र निन्ये । स क्रमेण
हासाप्रहासाच्या दृष्टः, तेनापि जोगार्थ प्रार्थिते, तान्यां प्रोचे-'श्रनेनांगेनावयोः संगो न जवेत, किं पतु अग्निप्रवेशादिना कृतनिदानेन त्वं पंचशैलेशो जव' स दध्यौ–'उजयतो भ्रष्टोऽई' इति चिंतात
स्तान्यां स्वपुरे मुक्तः । ततः स देवांगनांगमोहितोऽग्निसाधनं प्रारेले । तदा नागिखश्राधेनोक्तं-मित्र ! Mबाखमरणं नाई तव' इत्यादिना वार्यमाणोऽपि निदानेनाग्निशरणं कृत्वा पंचशैलेशो जज्ञे। नागिलस्तपैरा
ग्यात्प्रव्रज्याऽच्युते देवो जातः । अन्यदा नंदीश्वरयात्रार्थ प्रस्थितानां देवानां पुरो गातुं तदाझया हासा-1
प्रहासे चलिते स्वपतिमूचतुः-'स्वामिन् ! त्वं पटहं वादय' सोऽहंकारेण नोऽवादयत् , तदा पुष्कर्मणा । सापटहः कंठे व्यवगत् , तदानीं तान्यामुक्त-'जोः प्राणेश! त्वं कुलोचितं कुरु मा त्वं सजास्व'। ततो वि
युन्मासी देवो गायंतीच्यां तान्यां सह पटहमवादयत्, त्रिदिवौकसां पुरतश्चचाल । तदानीं नागिः स्वर्गी यात्रायां व्रजन् विद्युन्माखिनं निजपूर्वजवमित्रमवधिज्ञानाद्ददर्श । ततः स्वर्गिणा स जाषितः'जन! त्वं मां जानासि ?' स जगौ-'तेजस्विनाहं जाने त्वं कोऽसि । ततस्तेन श्राधरूपं कृत्वा स्वस्य पूर्वनवस्वरूपं येन धर्मेण प्राप्तं देवत्वं तत् स्वरूपं चोक्तं । तच्छुत्वैवमवदत्-'लो मित्र! किमहं करोमि | श्रच्युतसुरेणोक्तं-मित्र ! गार्हस्थ्ये चित्रगृहे कायोत्सर्गेण स्थितस्य जावसाधोवीर विनोमत्ति त्वं कारय,
॥११३॥
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
