________________
KROSSSCHAUSPICACIA
एकदा मंत्रिणा नृपस्य पुरतो वसन्तश्रियो लावण्यरूपादिकं वर्णितम् । नृपस्तु तत्पन्यां लुब्धस्तं हन्तुमनाः सजायां । पाह-"मत्सनायां हरिबलं विना कोऽप्यन्यः साहसिको नास्ति, यो लंकेशं बिजीपणं मगृहे निमंत्रयति" । सोऽपि स्वोत्कर्ष श्रुत्वा नृपं प्राह--स्वामिन् ! इदं कार्य कृत्वा स्तोकेनैव दिनेनागमिष्यामि' । ततो हरिवलेन स्वगृहे स्त्रियं । प्रति लंकेशनिमंत्रणगमनार्थ वृत्तमुक्तं “त्वया तु निर्मलं शीलं धार्य, अहं तु कृतप्रतिज्ञानिर्वाहार्थ गवामि । यतः-- बिजाउँ सीसं यह होउ बंधणं चयन सबहा लछी । पमिवन्नपालणेसुं पुरिसाण जंहोश तं होउ ॥१॥"||
इत्युक्त्वा क्रमात् प्रयाणं कुर्वन् जलधितीर आगत्याचिन्तयत्-'कश्रमहं स्वीकृतं निर्वाहयिष्यामि ?' । इति विचार्य || प्राग्दत्तवरं देवं संस्मृत्य कंपां ददौ । तदा देवेन कोपवने नीतः। तत्रैक समृद्धिरम्यं हयं वीदय किमेतदिति विमृशन् । | तस्मिन्नविशत् । तत्रापवरकान्ते वाला यौवनशालिनी निश्चेतनां वीक्ष्य दध्यौ–'अहो! किमिदमाश्चर्य?' इति विस्मयवान् । तस्थौ । तत्रैकं सुधापूर्ण तूर्ण तुंवं दृष्ट्वा पानीयधिया तत्सर्वागमसिंचत् । तेन सुप्तोत्थितेव सा तत्क्षणमुत्तस्थौ । पुरतस्तं । वीय खजां कृत्वाह-'स्वामिन् ! किमर्थमत्रागाः । तेनाप्यागमनवृत्तं सर्वमुक्तं । पुनस्तेन तत्स्वरूपं पृष्टा सा पाह"मम पिता लंकापतेर्देवार्चकः । तेनान्येद्यनैमित्तिकः पृष्टः मत्पुच्याः कीदृशो वरोजावी ? तेनोक्तं-अस्याः पतिः लूपतिर्जविता । श्रुत्वेति राज्यलोनादियेप मामेष मेष इव मुर्ख उघोढुं । धिग्लोनान्धमुन्माणकगमनपरं । यतः__रतिधा दीहंधा जच्चंधा मायमाणकोहंधा । कामंधा लोहंधा ठेव य अंधया जणिया॥ १ ॥ मदीयस्वच्छन्दतात्यागायात्र मंत्रेण मृतामिव मां कृत्वा स वहिर्याति । स्वजनैर्दरीकृतोऽयं पुनरागत्यामृतं सिक्त्वा
AMAN-00-0-%
C
Jain Education
a
l 2010_05
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
