________________
श्रीकल्प
कल्प. मञ्जरी
॥३९६॥
मलम्-तए णं वियत्ताभिहो माहणो वि विमरिसइ-जं इमे वेयत्तयी सरूवा महापंडिया तओ वि भायरा छिन्न णिय णिय संसया पध्वइया, अओ इमो कोवि अलोइओ महापुरिसो पडिभासइ, तयंतिए अहमवि गच्छामि, जइ सो ममं संसयं छेइस्सइ, ताहे अहमवि पन्वइस्सामित्ति कटु सो वि पंचसयसिस्सपरिवार परिवुडो पहुसमीपे समागच्छइ । पहूय तं नामसंसयनिहेसपुव्वं आभासेइ-भो वियत्ता ? तुज्झमणंसि-'पुढवीआइ पंचभूया न संति, तेसि जा इमा पडीई जायइ सा जल चंदान मिच्छा, एयं सव्वं जगं मुण्णं वट्टइ "स्वप्नोपमं वै सकलं" इचाइ वेयत्रयणाओ त्ति-संसओ वट्टइ सो मिच्छा । जइ एवं ताहे भुवणपसिद्धा सुमिणा सुमिण-पयत्था कहं दीसंतु ? | वेएसु वि वुत्तं-"पृथिवी देवता-आपो देवता" इच्चाइ, अओ पुढवी आइ पंचभूयाइ संति ति सिद्धं । एवं सेाचा निसम्म छिन्नसंसओ वियत्तो वि पंचसयसीसेहिं पहुसमीवे पन्वइओ । मू०१०९॥
छाया-ततः खलु यताभिधो ब्राह्मणो विमृशति,-यद इमे वेदत्रयीस्वरूपा महापण्डितात्रयोऽपि भ्रातरश्छिन्न निज निज संशयाः पत्रजिताः, अतोऽयं कोऽपि अलौकिका महापुरुषः प्रतिभासते, तदन्तिके अहमपि
टीका
व्यक्तस्य पञ्चभूता
स्तित्व
विषय
संशय निगरणम् दीक्षाग्रहण
॥सू०१०९॥
સુપ્રતિતપણે બન્ને જેને સમજાય છે સ્વરૂપ ચેતન નિજ જડ છે સંબંધ માત્ર અથવા તે સેવ પણ પદ્રવ્યમાંય છે. એ અનુભવને પ્રકાશ ઉલાસિત થયે; જડથી ઉદાસી તેને આત્મવૃત્તિ થાય છે. કાયાની વિચારી માયા, સ્વરૂપે શમાયા એવા,
નિગ્રન્થને પંથ ભવ અંતને ઉપાય છે.” ઉપર પ્રમાણેની અંતરધારા વાયુષતિની મને ભૂમિકા ઉપર ઉડી આવતાં, આનંદથી તેનું હૈયું ફેલાવા લાગ્યું. પર તે સમય મત્રને પ્રમાદ નહિ કરતાં ભગવાનની પાસે પાંચસે શિષ્યો સાથે દીક્ષા ગ્રહણુ કરી.
" नु २१ पण, त यतi समाय;
તેમ વિભાવ અનાદિને, જ્ઞાન થતાં દૂર થાય.” આ પ્રમાણે વાયુભૂતિ જાગૃત થતાં સ્વાનુભવ કરવા તરફ વળ્યા; અને પિતાની અમ–પરિણતિને પિતાનામાં मला analaiman ढीत भन्यो. (सू०१०८)
તે
॥३९६॥
For Private & Personal Use Only
Plaw.jainelibrary.org
