________________
स्वोपज्ञवृत्तिविभूषितं मोगशास्त्रम्
तृतीयः प्रकाशः श्लोकः १२९ | || ६७४॥
5 .
॥६७४॥
तत्थ य परिभासेमो मंदमइविणेअगाहणढाए । नीउच्चमज्झिमाओ सरजुत्तीओ ठवेयव्या ॥ १७॥ नीओ तत्थणुदत्तो रयहरणे उच्चओ उदत्तो उ । सीसे निदंसणीओ तदंतरालम्मि सरिओ य ॥१८॥ अणुदत्तो अ 'ज'कारो 'त्ता' सरिओ होइ भे' उदत्तसरो । पुणरवि — जैवणि सद्दा अणुदत्ताई मुणेयव्या ॥ १९ ॥
ज' अणुदत्तो अ पुणो 'च' स्सरिओ ‘भे' उदत्तसरणामो। एवं रयहरणाइसु तिसु ठाणेसुं सरा णेया ।। २० ॥ पढमं आवत्ततिगं वण्णदुगेणं तु रइयमणुकमसो ।
बीयावत्ताण तिगं तिहि तिहिं वण्णेहि निष्फन्नं ॥ २१ ॥ १ तत्र च परिभाषामहे मन्दमतिविनेयग्राहणार्थम्। नीचोच्चमध्यमाः स्वरयुक्तयः स्थापयितव्याः॥१७॥ नीचस्तत्रानुदात्तो रजोहरणे, उच्चक उदात्तस्तु। शीर्षे निदर्शनीयस्तदन्तराले स्वरितश्च ॥ १८॥ अनुदात्तश्च 'ज'कारः 'ता' स्वरितो भवति भे | उदात्तस्वरः। पुनरपि 'ज-व-णि' शब्दा अनुदात्तादयो ज्ञातव्याः॥ १९॥ ‘ज्ज' अनुदात्तश्च पुनः 'च' स्वरितो 'भे' उदात्तस्वरनामा। एवं रजोहरणादिषु त्रिषु स्थानेषु स्वरा ज्ञेयाः ॥२०। प्रथममावर्तत्रिकं वर्णद्विकेन तु रचितमनुक्रमशः। द्वितीयावर्तानां त्रिकं त्रिभिस्त्रिभिर्वर्णनिष्पन्नम् ॥२१॥ २ परिभासेसा-धर्मसंग्रहवृत्तौ पृ० १७९॥ ३ जवणी-खं. सं. धर्मसंग्रहवृत्तौ च पृ० १७९॥ ४ जं-शां. सं.॥ ५ उदत्तपरिणामो-सं.। अयमपि पाठो यद्यपि समीचीनस्तथापि धर्मसंग्रहवृत्तावपि 'उदात्तसरणामो' इति पाठदर्शनात् स एव मूले आइतोऽस्माभिः॥
| षट्सु आवश्यकेषु वन्दनकस्य व्याख्या
Jain Education Inte
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org