________________
स्वोपश
वृत्ति
विभूषितं योगशास्त्रम्
तृतीयः प्रकाशः श्लोकः १२४ ॥ ५८८॥
॥५८८॥
अनेन च सम्पूर्णो वन्दनाविधिरुपलक्षितः । यथा"तिणि निसीहिय तिष्णि य पयाहिणा तिणि चेय य पणामा । तिविहा पूआ य तहा अबस्थतियभावणं चेव ॥१॥ तिदिसिनिरक्खणविरई भूमीइ पमजणं च तिक्खुत्तो। वण्णाइतियं मुद्दातियं च तिविहं च पणिहाणं ॥२॥"[ ]
" ऍप्फामिसथुइभेआ तिविहा पूआ अवत्थतियगं तु। छउमत्थ-केवलित्तं सिद्धत्तं भुवणनाहस्स ॥ ३ ॥
१ एतेन-च. ॥ २ इदमत्र ध्येययम्-इदं गाथाद्वयं पञ्चाशकवृत्तौ [ पृ० ५६] उद्धृतम्। श्री शान्तिसूरिविरचिते चैत्यवन्दनमहाभाष्येऽपि गाथाद्वयमिदम् [गा० १८०-१८१] उद्धतम्, किन्तु " एयासिं गाहाणं आयरियपरंपरेण पत्ताण" [गा० १८२]
इत्यनेन अस्य गाथाद्वयस्य पूर्वाचार्यपरम्परया प्राप्तत्वं तत्र निर्दिष्टम् । प्रवचनसारोद्धारेऽपि गाथाद्वयमिदं दृश्यते भगा. ६६-६७, पृ० १२], किन्तु तत्रापि तस्य विवरणदर्शनात् उद्धतमेव तत् प्रतीयते। विचारसारप्रकरणेऽपि गाथाद्वयमिदं दृश्यते
पृ० १३३, गा. ६९४-६९५], किन्तु तत्रापि प्रवचनसारोद्धारवदेव सर्वः पाठः, अतस्तत्रापि उद्धतमेव तत् प्रतीयते । देवेन्द्रसूरिविरचितेऽपि चैत्यवन्दनभाष्ये गाथाद्वयमिदं वर्तते [गा०६-७]। एतद् गाथाचतुष्टयमपि धर्मसंग्रहवृत्तौ [पृ० १४१] उद्धतम् ।
३ तिस्रो नैपेधिक्यस्तिस्त्रश्च प्रदक्षिणास्त्रयश्चैव च प्रणामाः । त्रिविधा पूजा च तथाऽवस्थात्रिकभावनं चैव ॥ है। य-नास्ति खं.॥ ५ त्रिदिग्निरीक्षणविरति मे प्रमार्जनं च त्रिकृत्वः। वर्णादित्रिकं मुद्रात्रिकं च त्रिविधं च प्रणिधानम् ॥
‘पयभूमिपमज्जणं च तिक्खुत्तो'–पञ्चाशकवृत्तौ चैत्यवन्दनमहाभाष्ये च। 'तिविहं भूमीपमज्जणं चेव'-प्रवचनसारोद्वारे विचारसारे च ॥ ७ मुद्दाइतिअं-खं. ॥ ८ पुष्पा-ऽऽमिष-स्तुतिभेदा त्रिविधा पूजा अवस्थात्रिकं तु। छद्मस्थकेवलित्वं सिद्धत्वं भुवननाथस्य ॥ वर्णादित्रिकं तु पुनर्वीर्थालम्बनस्वरूपं तु । मनोवचनकायजनितं त्रिविधं प्रणिधानमपि भवति ॥
देवगृहवजनजिनपूजादि
विधिः
Jain Education
anal
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org