________________
अनेकान्त/२
वैयाकरण हैमचन्द्र और 'अरहंताणं' पद
सोअ-वसारोत्तूणवि रोत्तुमणा विम्हरन्ति रोत्तत्वं । दठूण जाण मुत्तिं, अरहन्ताणं नमो ताणं ।।५२।।
जे दट्टव्वे दटुं, इन्दो काहीअ लोअण-सहृस्म । दंसण तत्तिं काउं, अरहन्ताणं नमो ताणं ।।५३।।
काऊण कायव्वं कम्मं काहिन्ति जे ण पुणरुत्तं । जगवोहम इच्छिराणं, अरहन्ताणं नमो ताण ।।५४।।
जो अणुगच्छइ जच्छइ, छिदिउं अच्छइ तणं च । तेसिंपि अणभिदिअ-भावाण, अरहन्ताणं नमो ताण ।। ५५||
सविहे न जाण कुज्झइ, जुज्झइ मुज्झइ भवे अगिज्झंतो। देही वुज्झइ सिज्झइ, अरहन्ताणं नमो ताण ।।५६।।
-
रुधिअ-करणं, रंभिअ-पवणं, रुज्झिअमणं अपडिएहिं । झाइव्वाण मुणीहिं, अरहन्ताणं नमो ताण ।।५७।।
सडिअ-रया, कढिअमला वड्डिअ तव-तेअ-वेढिअंगा य । जाणज्जवि वर-मुणिणो, अरहन्ताणं नमो ताणं ।।५८।।
-
दुक्कड-संविल्लि अओ भवपासोव्वेढणोजओ लोओ । उद्वेल्लिज्जइ जे हिं, अरहन्ताणं नमो ताणं ।।५९।।
-कुमारपालचरित ७/५२-५९।।
