________________
किरण ७]
जनपथ प्रशस्तिसंग्रह
[२१३
सय चालीस संख स-माणहु,
गथ-पमाणु अणुट्ठई जाणहु । धत्ताहरिवंसु एहु मई वज्जरिउ हरिबलणेमहिं चरिउ विसिटिड। परिवाडिए कहिउ मुणीसरहं तं तिह भवियह सिटुड ॥
इह कट्टसंघे माहुरहं गच्छि, पुक्खरगणे मुणिवर-वह विलच्छि। संजाया वीर जिणुक्कमेण, परिवाडिय जइवर णिहयएण । सिरि देवसेणु तह विमलसेणु, मुणि धम्मसेणु तह भावसेणु। तहो पट्ट उवगए उ सहसकित्ति, प्रणवरय भमिय जए जासु कित्ति । तहो सीसु सिद्ध गुणकित्ति यामु, तव-ते जासु सरीरु खामु । तहो बंधउ जम मुणि सीसु राउ, पायरिय पणासिय दोसु-गउ । तहो पट्टय सिठ्ठउ मलयकित्ति, मलधारि मुणीसरु पयडिकित्ति । तहं अरणइं मातउ दिण्ण चाउ, पासीवालु विज्जय गयडु जाउ । इह जोयणिपुरु बहु पुर हंसारु, धण-धरण-सुवरण-बरेहि फारु । सरि-सर-वण-उववण-गिरि-विसाल, गंभीर परिह उत्तु गु सालु । जउणाणा तहो पासिहि वहंति, पर-णारि जत्थ कीडति एहति । जहिं घरि-घरि ईसर भूइ-जुत्त, घरि घरि णिय थिय-गोरीहि रत्त। श्रणवरउ जत्थ वहइ सुभिक्खु, णउ चोरु-मारि णड ईय-दुक्खु । जहि कालि कालि परिसंति मेह, णंदहिं हायर-जण जणिय-णेह । जहिं चेयाजउ उत्तुगु वंड, धय-रयण-स-घंटहिं णं करिंदु । जिण-पडिमा-मंडिउ विगय-मरण, कइलासु व उच्चड सेय-बएणु ।
तहिं जिणवर-मंदिर गयणादिरि, प्राइवि रिसि सुहमाहिं सावय-वय-पाखाहिं जिणु जयकारहिं साविय दाणु पयहि॥
जहि दूगर पंडिउ अह सुदक्खु, अणुदिणु परिपोसह धम्मु-पक्खु । तहि भयरवाल-वंसह पहाणु सिरि गमग-गोत्तणं सेय भाणु । जंसवें वेणज्जिय काम-वाणु, दिउचंद साहु किय पत्त-दाणु । भत्तारहो भत्तिय इटु पत्ति, बालुहिय याम य-विणय-जुत्ति। तहि गंदण चत्तारि वि महत, संघही दिउढा-डूमाहि जुत्त जो पढम गुणग्गलु पासराउ, शिव पिय तोसउही बद्धराउ । सुड चोचा जिण-सुय-भत्त साहु, पिय यम बीघाही बदगाहु । पुणु दिवचंद भज्जहिं गन्भहूड, गुण अग्गल देओ णाम बीड । देखो पिय परिहुव महुर-वाणि, मय-सच्च-सील-गुण-रयण खाणि । खूत णामें जिणमय विणीय, कीलंतहं सा शंदण पसूय । मोल्हणु लखमणु तहं गोइंद दक्खु, दाणेकचित्तु णं कप्परक्खु । देयो बीया भज्जा गुणंग, देदो गामें सम्वंग चंग। जिण-सासण वच्छल सुद्धभाव, जिण-पूर्व-दाण-रय-रिउ सहाव । गोइंद पिय पोल्ही गुण-महंतु, पिय-पाय-भक्षु जिणयासु-पुत्तु । दिउढा साहुर्हि पिय-अइ-विणीय, पूल्हाही सह सीलेय सीय । तह लाडो खामें अवर भञ्ज, संघहं विषयायर भइ सलज्ज । भत्तारहो भत्तिय विणयवंति, स्खें रह पिय व काय-कति ।