________________
३९४
अनेकान्त
[ वर्ष ८
सव्वेसिं वत्थरूवं पयडण कुसलो सव्वणाणावलोई, सव्वेसिं भूययाणं करुण विरयणो सव्वपावं जो सो ॥३॥ जं देवं देव देवं अइसय सहिद अंगदाराणिहतं, सुद्धं सिद्धि हरत्थं कलि-मल-रहितं भव्व-भावाणुमुक्कं । णाणायारं अणतं वसुगुणगणिणं अंसहीणं सुणिच्चं, अम्हाणं तं अणिदं पविमलसहिद देउ संसारपारं ॥४॥ जादं मोहाणुबंधं सारुहणिलए किं तवत्थ अणत्त्थं, सं तं संदेहयारं विबुह विरमणं खिजदेदीवमाणं । वाएसीए पवित्तं विजयभुवणे कव्ववित्तं विचित्तं, दिज्जं तं जं अणंतं विरयदि सुदरं
णाणलाहं विदितं ॥५॥ पत्ता-जं इह हीणाउ काइमि साहिउ
अमुणिय सत्त्थ - परंपरई । तं खमहु भडारी तिहुवरणसारी
वाएसरि सत्थरई ॥१॥ दुवई-जा णिरु सत्तभंगि-जिणवयण
विणिग्गय दुह-विणासणी, होउ पसरण मज्म महु ? सुहयरि इयरण-कुमइ-रणासणी ॥छ।। पर - वाइय - वाया - हरुश्र-छम्मु, सय केवलिजो पञ्चक्खु धम्मु । सो जयउ महामुणि अमियचंदु, जो भव्वणिवहकइरवहं चंदु । मलधारिदेव - पय - पोम - भसलु, जंगम सरसइ सव्वत्थ कुसलु । तहपय-रउणिरुउएणयअमइयमाणु, गुज्जर-कुल-णह-उज्जोय भाणु ।
जो उहय पवरवाणी विलासु, एयं विह विउसहो रल्हणासु । तहो पणइणि जिणमइ सुहय-सील, सम्मत्त-वंत णं धम्मलील । कइसीहु ताहि गभंतरंभि, संभविउ कमलु जह सुर-सरंमि । जणवच्छलु सजण-जणियहरिसु, सुइवतु तिविह वइ-राय सरिसु । उप्पण्णु सहोयरु तासुअ वर, नामेण सुहंकर गुणहं पवरु । साहारण लघुवउ तासु जाउ, धम्माणुरत्त अइदिव्वकाउ । तहु अणुवमह एउवि सु-सारु, संविणोउ वि णं कुसुमसरधारु ? जा वच्छहिं चत्तारि वि सुभाय, परउवयारिय जण जणियराय । एकहिं दिणि गुरुणाभणइ वत्थ, णिसुणहिं छप्पय कइराय दच्छ । भोबाल-सरासइ गुणसमीह, किं अविणोयई दिण गमहि सीह । चविह पुरिसत्त्थ-रसोह भरिउ, णिव्वाहहि एउ पज्जुण्णचरिउ । कद सिद्धहो विरयंतहो विणासु, संपत्तउ कम्मवसेण तासु । महु वयणु करहिं कि तुव गुरणेण,
संतेण हूय छाया समेण । घत्ता-किं तेण पहवई चउधणई
ज विहलिय हं णउ वयर (ण?)इ। कव्वेण तेण किं कइयणहो
जं ण छइल्लह मणु हरइ । गुरुणापुणोपउत्तं पवियप्प धरमपुत्त मा चित्ते । गुणिणो गुणं लहेविणु जइ लोओ दूसणं थवइ ॥११॥ को वारइ सविसेसं खुद्दो खुद्दत्तणं पि विरयंतो । मुवणो छुडु मन्भत्थो अमुवतो णिय सहाव वा ॥२॥ संभव इव हुअ विग्ध मणुयाणं सेय मग्गोलगाणं । मा होहि कज्ज सिदिलो विरयहि कव्वं तुरंतो वि ॥३॥
चन्ता विहलिया कि
हर