________________
૫૬૫
સુભાષિત સંગ્રહ. सुभाषित संग्रह.
(પૃ. ૨૪૬ થી ચાલે.) વીરલા.
વિરલા પરકારજકરા, વિરલા પાલે નેહ, વિરલા ગુણ કીધે ગ્રહે, પરદુઃખે દુઃખિયા જેહ. આ ભવ દુઃખ ને પામિયા, પરદુઃખહરણ ન ધાત;
દુઃખ દેખી દુઃખ નવિ ધરે, તે આગળ શી વાત?. વિધિની વિચિત્રતા.
રત્ન કલંકિત કીધ, જબ વિધિ સૃષ્ટિ કિરી, કમલે કંટક કીધ, ચંદ્ર કલંક દિયેરી,
સમ સંજોગે વિજેગ, દુર્ભાગ રૂપે ધરી, * નિર્ધન પંડિત વિપ્ર, જલનિધિ ખાર કર્યોરી,
ધનપતિ કૃપણ સ્વભાવ, લક્ષ્મી મ્લેચ્છ ધરેરી, ધનસુત ધનહીન, નારી નીચે ધરેરી.
વ્યસની.
માતપિતા કુલ લાજ, નહિ મરજાદ કશીરી,
વ્યસને વંઠ જેહ, તે કુલચ આશીરી; અવિનીતપુરથી માતપિતાને દુઃખ
ધનપતિ સુતને કાજ, દેવને માની લિયેરી, અવિનીત પ્રગટે પુત્ર, સુખવન દાહ દિયેરી. સુત જનની હુલરાય, હેટા જાપ હુવેરી, શત્રુથી અધિકા થાય, તાતનું નામ ખુવેરી. મધુર અશન તજે માય, સુતના રોગ ભયેરી, કુવચન જીવિત શુલ, થાયે મોટા થયેરી. મૂઢ પ્રાણુ ગમાર, ફૂડ કપટ કરીરી, વંચી લેક અનેક, તસ ધન લેત હરીરી. ખાય પિયે નહિ પેટ, દેશ વિદેશ ફરેરી, દાન ધરમ કરી દૂર, મંદિર ભાલ કરેરી. ભગવે ધન ઘરપુત્ર, મા મલમૂત્ર ધુરી, વહુ પરણું મુખ જોઇ, છેડો વાલી ફરી. પરિજન સેવે પાય, જબલગે સુત ન ધરેરી, જનમે નંદન જામ, સજજન જાય ધરેરી. નરથી સુખી પશુજાત, સુખભર વનમાં રમેરી, નહિ સુત ચિંતા કાંઇ, બાલકવય નિગમેરી,
