________________
૫૬૬
જૈન કોન્ફરન્સ હેરલ્ડ.
ચાકરી દાસ કરત, વાહને સુત વિચરેરી, વૃદ્ધ હવે માબાપ, ચિંતે કિમ ન મરેરી?અશનમાત્ર ગુણજાણું, ચાંપિ પણ ન ચરેરી,. ગંડલ મંડલ જાત, રયણ કી ભરેરીબાલક વ્યાલલ્લુભ, પ્રગટયે પુત્ર તિરી, માતપિતા દુઃખદાય, કેણિકરાય જિરીરાજ્યવિઘન પુરઘાત, એક દિન જીવ હરેરી, '
મણિએ વિભૂષિત નાગ, કુણ જન રાખે ઘરેરી ? પુત્ર વિનાનું ઘર
ચેસઠ દીવા જે બલે, બારે રવિ ઉગંત, અંધારું છે તસ ઘરે, જસ ઘર પુત્ર ન હુંત. પણ એ જૂઠી વારતા, જસ ઘરે વંઠિલ પુત્ર,
ભાતપિતા ઘરમાં રૂએ, વંદું તરુ ઘરસૂત્ર. પાણુ ઉતર્યું એટલે થયું.
પ્રાણું પાણી આપણું રાખી શકે તે રાખ, રતિભર પાણી ઉતર્યું, ન ચઢે ખરચે લાખ.
પ અપમાને લેકમાં, ન કરે કોઈ સલામ,
રાંકને રહેવા ઝુંપડાં પણ નહિ એહને ઠામ. સમાનર ચપુ *
સરિખે સરિખી છે કે જગમાં જેડી ભળે, મૂરખે મૂરખ છે કે ચતુરે ચતુર મો. ગર્દભ ભૂકે છે કે મંડલ તામ રૂએ,
ખર મુખ ચાટે છે કે વટલ્યો કણ જુએ? માતપિતા ગુરૂ
ક્રમ નખ કાંતિ પિતતણી, જાણું તીર્થ સમારે, ઉત્તમ નર પૂજન કરે, પંડિત શાસે વાણીરે. કટક ગિરા ગુરૂ માતની, આગલ હિતકર જાણેરે, કહેતા ભેષજ પરે, નિરૂજા વૈધ વખાણેરે. ગુરૂ તાડતાં હિત કરે, ઉભાગથી વારે, મણિકારક ઘસતાં મણિ, રત્નનું તેજ વધારેરે. પિતર નિભ્ર છે દેશને, પણ નવિ પુત્રને તારે, જેમ નવિ તાડે પાત્રને, મંત્રિક ભૂત પછાડેરે. જગત ગુણે ગૌરવ લહે, શું કરે પર પિતાનેરે, . નિજ અંગજ મલ પરિહરે, વનજ કુસુમ શિર મારે, માતપિતા ગુરૂકુલ વિશે, હાય જગત બહુમાનેરે. કંચનગિરિ વલમાં રહ્યાં, તણતરૂ કનક સમારે.
