Page Text
________________
: સાવકે ખાનનાય રહી શકાત
નિયમો
ભગવાન મહાવીર પ્રભુએ બતાવેલા નિયમોની શ્રેષતા
૩૨૯ જીવદયા પાળવા, અસત્યનો ત્યાગ કરવા, અદત્તને તેનું રક્ષણ કરવાની જરૂર છે. પણ તે અનેક પ્રકાતજી દેવા, સ્વદારા સંતોષી થવા, પરિગ્રહની તૃષ્ણાને રના આભ સમારંભવડે કે અભક્ત પદાર્થોના માપમાં રાખવા, કર્મદાનના વ્યાપારી તજવા, એવા ભક્ષણવડે નહિ, એટલું ખાસ ધ્યાનમાં રાખવાનું છે. અનેક પ્રકારના નિયમો બતાવ્યા છે અને તેની ઉપર કેટલાક જૈનેતર શ્રાવકેની ઉપર એવો આક્ષેપ પણ તેના પ્રમાણમાં ભાર મૂક્યો છે, તેનું મહત્વ કરે છે કે તેઓ તે ઝીણા જીવને જીવાડે છે પણ બતાવ્યું છે. અને શ્રાવકને અવશ્ય કરણીય પાંચ મોટાને મારે છે.” આ બાબતને સ્પષ્ટ ઉત્તર એ છે અણુવ્રતો બતાવ્યા છે. તેથી જરા જુઓ ! વિષય કે-“મેટા છવને એટલે મનુષ્યોને મારે-વિશ્વાસઘાત કષાયાદિકને વરા થઈ, જ્ઞાન મેળવવામાં પછાત રહી, કરે-ઠગે અથવા બીજી રીતે હાનિ કરે તે શ્રાવક ખાનપાન વિગેરે તજવાની બાબતોના હેતુઓને હાયજ નહિ. એમ કરનારને શ્રાવક ગણુ નહિ. સમજ્યા વિના અભિપ્રાય આપવા બેસી જાઓ છો શ્રાવક તેવું કાર્ય કરે જ નહિ.' તે યોગ્ય નથી. સર્વજ્ઞકથિત માર્ગમાં ભૂલ બતા- આ જગ્યાએ એટલું કહ્યા સિવાય રહી શકાતું વવાની કોઇની તાકાત નથી, પરંતુ તેમાં ઉત્સર્ગ નથી કે કેટલાક શ્રાવકે ખાનપાનના ઝીણા ઝીણુ અપવાદાદિ સમજવા જોઇએ, નિયમમાં આગારાદિ નિયમો પાળીને તેમજ સામાયિક પૌષધાદિ કરીને રાખેલા છે તેની સમજણ મેળવવી જોઇએ, પછી પિતાને ખરા શ્રાવક કહેવરાવે છે, શ્રાવકેમાં અગ્રણી અભિપ્રાય આપવો જોઈએ.
થાય છે; પરંતુ બજારમાં પ્રમાણિકપણું રાખતા નથી, આ બાબતમાં હજુ ઘણું કહેવાનું છે, પણ તે નીતિ પરાયણ રહેતા નથી, અને અણધાર્યો દીવાળાં જ્યારે આ લેખના વાંચનારા બંધુઓને એમ સમ- કાઢી હજારો ને લાખો રૂપીયા લોકેના ડુબાવે છે. જાય કે આ નિયમના બનાવનારા સર્વજ્ઞ હતા, તેઓ પોતાને જ નહિ પણ જૈનધર્મને લજવે છે, અને ત્રિકાળજ્ઞાની હતા, પૂર્વાપર લાભાલાભ જોઈ શકે તેવા તેથીજ જેનેતર ઉપર કહેલો આક્ષેપ કરવા તત્પર હતા, તદન નિઃસ્વાર્થી હતા, એકાંત હિતેચ્છુ હતા, થાય છે. તેમણે જે કહ્યું હોય તેમાં કોઈ પ્રકારની શંકા તિથિ પર્યાદિકે લીલેત્રી ન ખાવાને તેમજ કરવાપણું હોયજ નહિ, ત્યારે કહેવાય.
શીયળ પાળવાને ઈત્યાદિ નિયમો પણ ખાસ લાભ આનું નામ અંધશ્રદ્ધા નથી. અંધશ્રદ્ધા કહેનારા માટે જ બનાવેલા છે. તે મુનિપણાની વાનકી છેઆપણને છેતરનાર છે. તેઓ પોતાના બચાવ માટે
શરૂઆત છે-પહેલું પગથીયું છે. શ્રાવકનો મને રથ આપણુને અંધશ્રદ્ધાવાળા કહે છે. પરંતુ આપણે તે નિરતર અા રહે છે કે જ્યારે મુનપણ પ્રાપ્ત થાય ? છે જે નિયમો કહીએ છીએ. તે સમજીને તેના લાભ આવા મનોરથવાળા શ્રાવક ત્યાગની બાબતમાં થોડા જાણીને અને તેના કહેનારા મહાપુરૂષોની પ્રતીતિ
છેડા આગળ વધતા જાય છે. લાવીને કરીએ છીએ. દરેક અક્ષરે અક્ષરનો અર્થ ઉપર જણાવેલી તમામ હકીકત ઉપરથી મહાસમજવો તે જ્ઞાન છે. શ્રદ્ધામાં અમુક અંશે વિશ્વાસ વીર પરમાત્માએ બતાવેલા નિયમોની શ્રેષ્ઠતા સમજાહેજ જોઈએ, તેજ તે શ્રદ્ધા કહેવાય છે. અને હું હશે. કારણકે પુરૂષ પ્રમાણે વચન પ્રમાણુ-એ તેથી જ જ્ઞાન દર્શનને ચારિત્ર-એ ત્રિપુટી વડે મોક્ષ ન્યાયે જે નિયમોના બતાવનારા સર્વડ હોય છે તે માર્ગ પામી શકાય છે.
નિયમોના પાલનમાં એકાંત લાભ હોય છે, અને તે વળી શરીર સંરક્ષણવાળાઓ માટે પણ ખાસ અરજ ઉયિ છે, છતાં અમુ
શ્રેષ્ઠ જ હોય છે; છતાં અમુક અંશે તેની શ્રેટતા બતાકહેવાનું છે કે જેનશાસ્ત્રમાં બતાવેલા દરેક નિયમો વવા પ્રયત્ન કર્યો છે. શરીરનું પણ રક્ષણ કરનાર છે. તેને હાનિ કરનારા છેવટે એક વાત પણ કહેવી જરૂરી છે કે કંઈ નથી. શાસ્ત્રકારોએ શરીરને ધર્માયતન કહેલું છે, તેથી પણ ઉન્નતી વયના નો મુનિ મહારાજ પાસે કોઇ
| SR No. | 536287 |
| Book Title | Jain Yug 1984 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1984 |
| Total Pages | 622 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 49 MB |