Jain Yug 1984

SR No.: 536287
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1984
Total Pages: 622
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 49 MB

Page 213

શુકસપ્તતિ અને શુબહેત્તરી (સુડાબહારી)
૧૫૩ કરેલી છે. વળી વેતામ્બર સિવાય બીજા કોઈએ તેની બુદ્ધિહીન શિષ્ય એમ સમજ્યો કે “માં વત’ રચના ન કરી હોય તેને માટે એક જમ્બર પ્રમાણે આ પ્રમાણે તેણે પોતાને બચાવ કર્યો. આ કથા એજ રજુ કરી શકાય એમ છે કે, આ કથાની સાંભળી પ્રભાવતી સૂઈ ગઈ. અન્દર જે “sufષ વારિ’ (ઉપધિને સળગાવીને)
આ કથાની અંદર બનારસ જતા મહાદેવના તેમાં “ ધ” શબ્દ વાપરેલો છે, તે ખાસ જૈન
ભક્ત એક નામધારી શ્રાવકની મજાક કરવાની સાથે સાધુઓમાંજ વપરાતો પારિભાષિક શબ્દ છે, અને
ત્યાંના માહેશ્વરરતમાં માંસાહારનો ધ્વનિ થાય છે, જનેતર લોકો આ શબ્દનો અર્થ જ ન સમજી શકે,
અને શ્રાવકની અન્દર માંસાહારની બાબત ઘણી તો પછી તેને પ્રયોગ કરે તે વાતજ અસંભવિત છે.
લજજાસ્પદ અને નિન્દનીય બતાવેલી છે. એ ઉપરથી આ ઉપરથી તે જનેતરની તેમજ દિગંબરની પણ
૧૭ પણ સિદ્ધ થાય છે કે તેને ક કઈ જૈન છે.” કૃતિ નથી, તે પછી બાકી રહ્યા જે શ્વેતાંબર તેનીજ
આ દલીલ સંબંધમાં પ્રો. હર્ટલે પછી પિતાના તે કૃતિ હોય, એમ સાબીત થાય છે. વળી કેટલીએક
બીજા તા. ૨૩-૧-૧૨ ના પત્રમાં પિતાની સંમતિ પ્રતિઓની અન્દર “ઉપાધિ વાત્સ્ય’ એવો પાઠ
આ રીતે આપી છે કે – છે તે અશુદ્ધ છે, કારણ કે તેનો અર્થ અહીં લાગુ પડી શકતો નથી.
“સતિની એક કથાની અન્દર આવતા વળી તે ગ્રન્થની ૬૫ મી કથા પણ ઉપરનાજ પધ શબ્દ વિષે આપની ચર્ચા તદ્દન નિશ્ચયાત્મક અનુમાનને ટેકો આપે છે માટે તે કથાને પણ અહીંઆ
છે. જ્યારે દશ વર્ષ અગાઉ મેં પહેલાં પ્રથમ રાજ
છે રજુ કરીશું.
સતિ વાંચી ત્યારે તે કથાના ભાવાર્થે મને આશ્ચર્યમાં अस्ति देवि ! जनस्थानं नाम पत्तनम् ।
નાંખ્યું હતું. દિગંબરે તરફ જે વિરૂદ્ધતા તે કથાની सत्र नन्दनो नाम राजा यथार्थः । तत्पत्तने
અન્દર પ્રકટ છે તેના ઉપરથી જે પ્રમાણે આપ श्रीवत्सो नाम श्रावकः परं महेश्वररतः । तेन
આપના પત્રમાં અનુમાન કરી છે, તેવી જ રીતે अन्यदा वाराणसी नगरी प्रति प्रस्थितेन
બરાબર મેં પણ અનુમાન કર્યું હતું, તે એ કે આ सशिष्येन पथि गच्छता एकः शिष्यः मांस
કથાને રચનાર ખુલી રીતે તાંબર હતો....વળી हरणाय स्थापितः। अन्य श्रावकै दुष्टः स कथं
પારિભાષિક શબ્દ “Tvf” ઉપરથી જે અનુમાન તમે भवत्विति प्रश्नः । शुकः प्राह । यथा सर्वश्रा
ખેંચી કાઢે છે તેની વિરૂદ્ધ કોઈપણ માણસ વાજબી वका आगत्योपविष्टाः तदाट्टहासं जहसुः ।
રીતે કાંઈ પણ વાંધો ઉઠાવી શકે નહિ. પંચતંત્ર
ઉપરનો મારો ગ્રંથ કે જેના એક પ્રકરણમાં - पृष्टः सर्वैर्जगाद । ईदृशोऽयं शिष्यः। मयोक्तं
સતત વિષે લખવામાં આવ્યું છે તેની અંદર આ मां संवर्तत अबुद्धया अनेन मांसस्य...। इति
ચર્ચાને મેં દાખલ કરી છે-જે વસતિના श्रुत्वा प्रभावती सुप्ता ॥
કર્તાએ કેટલીએક વાર્તાઓ ન ઉવાથીન ઉપ- - હે દેવી! જનસ્થાન નામનું નગર છે, તેની
રથી લીધેલી છે.” – જૈનશાસન ૩-૩-૧૯૧૨. અંદર નન્દન નામે રાજા છે. તે નગરની અન્દર શ્રીવત્સ નામને શ્રાવક છે, પરંતુ તે મહાદેવને સં. ૧૨૫૫ માં પૂર્ણભદ્દે તે વખતે વિશીષ્ણુવર્ણ ભક્ત છે. તેણે એકવાર વારાણસી જતાં રસ્તામાં એક થયેલ જુના શાસ્ત્ર પંચતંત્રને સંસ્કૃત કરવા માટે શ્રી શિષ્યને માંસ લાવવાને માટે મોકલ્યો. બીજા શ્રાવ સોમ નામના મંત્રીના કહેવાથી પંચતંત્ર રચ્યું હતું કોએ તેને જોયે. હવે આનું કેમ થાય? એ પ્રશ્નના તેનું સંશોધન કરી ઉક્ત પ્રો. હટેલે તે પ્રકટ કરાવેલ જવાબમાં શુક કહે છે કે, જ્યારે બધા શ્રાવકો છે, તેની પ્રસ્તાવનામાં સુરક્ષતિ સંબંધી પોતે આવીને બેઠા ત્યારે ખૂબ હસ્યા. બધાએ પૂછ્યું, ત્યારે શું જણાવેલ છે તે પોતાના ૧૩-૩-૧૪ ના The તે બાયે “મેં શિષ્યને માં પ્રવર્તત એમ કહ્યું, ત્યારે lains and the Panchatantra ( જેને અને