Page Text
________________
યશવિજળકૃત જ્ઞાનસાર સ્વ. બાય સહિત ધરે જે ધટાદિ ભાવાના) અમે કર્તા છીએ ? ભાષા- ઢો. વા. જ્ઞાનમાંહિં મગ્ન ઈ, તેહનઈ વર્ગણ દ્રવ્યવર્ણપણે પરિણમે છે, તે પદપણે વાક્ય જે સુખ છઈ, તે કહવા નહિંજ શકિઈ તે જ્ઞાનમહાવાક્યપણે. તે સંથકાર સાક્ષી માત્ર છે. તે અ- મગ્નનું સુખ, સ્ત્રીના આલિંગનનઈ સુખઈ સરખું ન ભિમાન ધરે છે જે હું ગ્રંથકર્તા છું. સર્વ દ્રવ્ય કરી સકાઇ, તેમ બાવની ચંદનના વિલેપનનઈ સ્વપરિણામે સ્વકર્તા છે, પરપરિણામે તો કાઈ કર્તા નથી. સુખઈ નહિં સરખું કરી સકાઇ. બીજી તે કઈ એ ભાવનાએ અન્યભાવનું કત્તાપણું ટળે, સાક્ષીપણું સંસારમાં ઉપમા નથી. આવે. પિતાના આત્માથી અન્ય પદાર્થનું સાક્ષી- ( ચાલુ ભાષા-જ્ઞાનમાં મગ્ન છે તેને જે સુખ છે પણું રહે છે.
તેને કહી નહિંજ શકીએ. તે જ્ઞાનમગ્નનું સુખ, સ્ત્રીના
આલિંગનના સુખે સુખ સાથે) સરખું ન કરી શકાય; परब्रह्मणि मग्नस्य, श्लथा पौद्गलिका कथा ।
તેમ બાવના ચંદનના વિલેપનના સુખે નહિ સરખું काऽमी चामीकरोन्मादाः, स्फारा दारादराः क च ॥४॥
કરી શકાય. બીજી તો કોઈ સંસારમાં ઉ૫માં નથી. રવો. વાવ પરબ્રહ્મ એટલે આત્મસ્વરૂપને વિષઈ રામજૈત્યપુ ચણ વિખુષો માથાઃ | જે પુરૂષ મન છઈ, તેહને પુગલ દ્રવ્ય સંબંધની જિં જ્ઞાનપીયૂ, તત્ર સામનતા છે વાત પણ શિથિલ લાગઇ, તે સુવર્ણના ઉન્માદ તેને
aો. વાવ ઉપશમની ટાઢકનઈ પિષનારા કિહાં અસર કરઈ, વળી દેદીપ્યમાન કે સ્ત્રીને આદર :
* એવા જ્ઞાનના એક બિંદુઆની પણિ જ્ઞાનાદિ દષ્ટાંતમાં આલિંગનાદિ રૂપ પણ તેનઈ કિહાં ક્ષોભ પમાડઈ.
•
આ
મોટી વાર્તાઓ છઈ. તે તિહાં જ્ઞાનામૃતનઈ વિષઈ ચાલ ભાષા-પરબ્રહ્મ એટલે આત્મરૂપને વિષે જે સર્વગમનપણ પ્રતિં, જે જ્ઞાનામૃત રૂ૫ ધમ કથા પુરૂષ મગ્ન છે તેને પુગલદ્રવ્ય સંબંધની વાત પણ સાંભળતાં મહાસુખ ઉપજઈ છઇ, તે જ્ઞાનામૃતમાં શિથિલ લાગે, તે સુવર્ણના ઉન્માદ તેને કયાં-કેમ જે સર્વગમગ્ન હસ્ય, તેહના સુખની સી વાત. અસર કરે? વળી દેદીપ્યમાન સ્ત્રીના આદર આલિ જે અનુભવઈ, તે જાણુઈ, અનાદિ રૂપ પણ તેને કેમ લોભ પમાડે ?
ચાલુ ભાષા-ઉપશમની ટાઢકને પોષનારા એવા तेजोलेश्याविवृद्धिा, साधोः पर्यायवृद्धितः । જ્ઞાનના એક બિંદુની પણ જ્ઞાનાદિ દષ્ટાંતે (વડે) માષતા માવચા, ચંમતશ કુરે છે. મોટી વાર્તાઓ છે, તે ત્યાં જ્ઞાનામૃતને વિષે વાગ
aો. વા માસાદિક ચારિત્ર પર્યાય વહિતી મગ્ન પણ પ્રત્યે, જે જ્ઞાનામૃતરૂ૫ ધર્મ કથા સાંભળતાં અપેક્ષાઈ ચારિત્રીઆનિ તેજે લેસ્યાની જે વૃદ્ધિ ભગ
મહાસુખ ઉપજે છે, તે જ્ઞાનામૃતમાં જે સર્વગમગ્ન વતી સ્ત્ર પ્રમુખ ગ્રંથનઈ વિષઈ કહી, તે જ્ઞાનમગ્ન
હશે, તેના સુખની શી વાત ? જે અનુભવે, તે જાણે. પુરૂષને ઘટઈ. બીજા મંદ સંવેગી હોઈ, તેહનઈ
यस्य दृष्टिः कृपावृष्टि, गिरिः शमसुधाकिरः । પ્રભાવ ને હાઈ
तस्मै नमः शुभज्ञान-ध्यानमग्नाय योगिने ॥८॥
સ્વ. વા૦ જેહની દૃષ્ટિમાં કરૂણાને પ્રવાહ ચાલુ ભાષા-માસાદિક ચારિત્ર પર્યાય વૃદ્ધિની તથા હની વાણી ઉપશમ રૂ૫ અમૃતને છોટઅપેક્ષાએ ચારિત્રિયાને તેજલેશ્યાની જે વૃદ્ધિ ભગ• નાર છ૪, શુભ જ્ઞાન ધ્યાનનઈ વિઘઈ મગ્ન એવા તે વતી સ્ત્ર પ્રમુખ ગ્રંથને વિષે કહી, તે જ્ઞાનમગ્ન યોગીને નમસ્કાર હો. એ બીજું મગ્નાષ્ટક પૂરું થયું. પુને ઘટે; બીજા મંદ સંગી હોય, તેને (તેને) ચાલ ભાષા-જેની દૃષ્ટિમાં કરૂણાનો પ્રવાહ છે, પ્રભાવ ન હોય.
તથા જેની વાણી ઉપશમરૂપ અમૃતને છાંટનાર છે, ज्ञानमग्नस्य यच्छम, तद्वक्तुं नैव शक्यते । શુભ જ્ઞાન ધ્યાનને વિષે મગ્ન એવા તે ગીને નમनोपमेयं प्रियाश्लेषैर्नापि तच्चन्दनवैः ॥६॥ સ્કાર છે. એ બીજું મગ્નતાષ્ટક પૂરું થયું.
| SR No. | 536287 |
| Book Title | Jain Yug 1984 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1984 |
| Total Pages | 622 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 49 MB |