Page Text
________________
જ્ઞાતવેવ
ન્ન
IS A વિપરીત, તે
યશવિજયજીત જ્ઞાનસાર સ્વ. બા સહિત जागर्ति ज्ञानदृष्टिश्चेत् तृष्णाकृष्णाहिजांगुली ।
રવો. વા. ત્યાગભાવિ પુદગલે અપૂર્યો પૂર્વીનફ્ટ સર્વિશુન્યવિવેના જાા થકે આત્મા પૂર્ણપણાને પામે છે, વળી ધન ધાન્યાદિ.
તો વા, તૃષ્ણારૂપ કાલા સર્ષને વિષઈ કઈ પૂરા થી હાનિ પામઈ છ. પુદગલનઈ નાંગલી વિદ્યા સરીખી એવી જ્ઞાનદષ્ટિ જે જાગઈ. અનુપાદાનિ જ્ઞાનાદિ પૂર્ણતા, પુદ્ગલ ઉપચથઈ જ્ઞાનાદિ પૂર્ણ જ્ઞાનદષ્ટિઈ તૃષ્ણ નાસઈ, અધૂરાને તૃષ્ણ વધઇ, હાનિ,
- હાનિ, એ પ્રસિદ્ધજ છઈ. પૂર્ણાનંદ શુદ્ધાત્માને એ પૂર્ણાનંદમય પુરૂષને દીનપણું રૂપ વીંછીની વેદના મ્યું.
સ્વભાવ જગતને આશ્વર્ય દેણહાર છઈ. લૌકિક ભંડાર મેતાવતા પણ છે તે તણા પ્રમુખ અણુપૂરતો પૂરા નથી અને પૂરી હાનિ
પામતો નથી. આત્મા તો એહથી વિપરીત, તે (પા. તૃષ્ણારહિત) અદીન હાઈ. એ ભાવ.
માટિ આશ્ચર્ય. ચાલુ ભાષા-તૃષ્ણારૂપ કાળા સર્ષને વિષે જાંગુલી વિદ્યા સરખી એવી જ્ઞાનદષ્ટિ જે જાગે, (તો) પૂર્ણ ( ચાલુ ભાષા–ત્યાગભાવે પુગલે અપૂર્યો કે જ્ઞાનદૃષ્ટિએ તૃષ્ણા નાસે. અધૂરાને તૃષ્ણ વધે. પૂર્ણા. (અપૂર્ણ) આત્માં પૂર્ણપણાને પામે છે, વળી ધન નન્દમય પુરૂષને દીનપણું રૂ૫ વીંછીની વેદના શું ધાન્યાદિ કે પૂરાતો થકો (પૂર્ણ થત) હાનિ પામે છે. થાય ? અપિ તુ ન થાય. એટલે પૂર્ણ હોય તે તૃષ્ણાએ
પુદગલને અનુપાદાને જ્ઞાનાદિ પૂર્ણતા, પુદગલ-ઉપઅદીન હાય-તૃષ્ણા રહિત અદીન હોય.
ચયે જ્ઞાનાદિ હાનિ, એ પ્રસિદ્ધજ છે. પૂર્ણાનંદ
શુદ્ધાત્માને એ સ્વભાવ જગતને આશ્ચર્ય દેનાર છે. पूर्यन्ते येन कृपणास्तदुपेक्षेव पूर्णता ।
લૌકિક ભંડાર પ્રમુખ અણપુરા પુરા નથી અને पूर्णानन्दसुधास्निग्धा, दृष्टिरेषा मनीषिणाम् ॥५॥ પુરી-પૂરાત હાનિ પામતું નથી. આત્માતો એથી
તો વા૦ જેણુઈ ધન, ધાન્યાદિ પરિ: વિપરીત, તે માટે આશ્ચર્ય. ગ્રહઈ લોભી પુરૂષ પુરાઈ, તે ધન, ધાન્યાદિ પરિગ્રહની
परस्वत्वकृतोन्माथा, भूनाथा न्यूनतेक्षिणः । ઉપેક્ષા જ પૂર્ણતા કહિ. ઇહાં ઉપાદાન સવિકલ્પ
स्वस्वत्वसुखपूर्णस्य, न्यूनता न हरेरपि ॥ ७॥ - ઈ, ઉપેક્ષા નિર્વિકલ્પ છઈ, તે માટિ ઉપેક્ષા લીધી.
રો. વાવ પર દ્રવ્યમાહિં આપણુપણું બુદ્ધિવંતની દૃષ્ટિ પૂર્ણાનંદરૂપ અમૃતઈ નેહવંત
' માનવાના વ્યાકુલ સ્વભાવવાળા રાજાઓ પણ પરની હેઈ, આત્મદ્રવ્યના શુદ્ધ જ્ઞાનાદિ પર્યાય પૂર્ણતા
અપેક્ષા આપણુમાં એાછાઈ દખણશીલ છછું. આમ સદા અવસ્થિત છઈ, પણિ તે પુગલાંશે કલ્પિત
દ્રવ્યના અનવરિચ્છન્ન આનંદઈ જે પૂર્ણ છઈ, તેહઓછાઈ જણાતી નથી. પર ઉપેક્ષાઈ ખુરદૂપ પૂર્ણ
નઈ ઈંદ્રથી પણિ ઓછાઈનથી. સ્વભાવસુખ સર્વનઈ તાજ પ્રકાશઈ. એ ભાવ.
સરિખું. ત્યાં ઓછાઇ અધિકાઇ કેઈથી નથી. ( ચાલુ ભાષા–જે ધન ધાન્યાદિ પરિગ્રહ લોભી પુરૂષ પૂરાય (બંદિવાન થાય) તે ધન ધાન્યાદિ પરિ
( ચાલુ ભાષા-પરદ્રવ્યમાંહે આપણાપણું (પિતાગ્રહની ઉપેક્ષા જ પૂર્ણતા કહિયે. અહીં ઉપાદાન
પણું) માનવાના વ્યાકુલ સ્વભાવવાળા રાજાઓ પણ
પરની અપેક્ષાએ આપણામાં (પિતામાં) ઓછા સવિકલ્પ છે, ઉપેક્ષા નિર્વિકલ્પ છે. તે માટે ઉપેક્ષા લીધી. બુદ્ધિવંતની દષ્ટિ પૂર્ણનન્દરૂપ અમૃતથી સ્નેહવંત
(ઓછાસ) દેખણશીલ (જવાના સ્વભાવવાળા) છે. હોય. આત્મદ્રવ્યના શુદ્ધ જ્ઞાનાદિ પર્યાય પૂર્ણતા સદા
આત્મદ્રવ્યના અનવચ્છિન્ન આનંદે જે પૂર્ણ છે, તેને
ઇકથી પણ ઓછાઈ (ઓછાશ-એાછાપણું) નથી. અવસ્થિત છે, પણ તે પુલાશે કલ્પિત ઓછાઈ (ઓછાશ) જણાતી નથી, પરંતુ ઉપેક્ષાએ સ્કરદ્વપ
સ્વભાવ સુખ સર્વને સરખું, ત્યાં એાછાઈ અધિકાઈ
કોઈને નથી. પૂર્ણતાજ પ્રકાશે. अपूर्णः पूर्णतामेति, पूर्यमाणस्तु हीयते ।
कृष्ण पक्षे परिक्षीणे शुक्ले च समुदंचति । पूर्णानन्दस्वभावोऽयं, जगदद्भुतदायकः ॥६॥ द्योतते सकलाध्यक्षा, पूर्णानन्दविधोः कला ॥८॥
મનાથ
ક્યા છે !
| SR No. | 536287 |
| Book Title | Jain Yug 1984 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1984 |
| Total Pages | 622 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 49 MB |