________________
પ્રાકૃત પાઠાવલી.
४८ अ भणति-अत्थि घरा एत्थ कुमारवर ! अच्छाहि, तत्थ सामी एगराइअं वसित्ता पच्छा गतो विहरति. तेण य भणियं-विवित्ताओ वसहीआ, जइ वासारत्तो कीरइ, आगच्छेजह अणुगहीया होज्जामो. ताहे सामी अट्ठ उउबद्धिए मासे विहरेत्ता वासावासे उवागते तं चेव दुइज्जतयगाम एति, तत्थेगम्मि उडवे वासावासं ठिओ. पढमपाउसे य गोरूवाणि चारि अलभताणि जुण्णाणि तणाणि खायंति, ताणि य घराणि उव्वेल्लेंति, पच्छा ते वारंति, सामी न वारेइ. पच्छा दुइज्जतगा तस्स कुलवइस्स साहेति-जहा एस एताणि न णिवारेति, ताहे सो कुलवती अणुसासति-भणति-कुमारवर ! सउणी वि ताव अप्पणिों णेई रक्खति, तुम वारेन्जासि, सप्पिवासं भणति, ताहे सामी अचियत्तोग्गहो त्ति काउं निग्गओ.
--आवस्सयसुत्त. एगूणतीसो पाढो
थेरी चंदणा इओ य सयाणीओ चंपं पहाविओ, दधिवाहणं गेण्हामि, नावाकडएणं गतो एगाए (ते) रत्तीए (ते), अचिंतिया नगरी वेढिया. तत्थ दधि(हि)वाहणो पलाओ. रण्णा य जग्गहो घोसिओ. एवं जग्गहे घुढे दधि(हि)वाहणस्स रण्णो धारिणी देवी, तीसे धृया वसुमती, सा सह धूयाए एगेण होडिएण गहिया. एसा मे भज्जा, एयं च दारियं विकेणिसं. आणीया विवणीए-उड्डिया धणावहेण दिला. अणलंकियलावण्णा अवस्सं रण्णो, ईसरस्स वा एसा धूया, मा आई पावउ ति जत्तियं सो भणइ तत्तिएण मोल्लेण गहिया. एवं सा तत्थ (धणावहघरे) जहा नियघरं तहा सुहंसुहेण अच्छति. ताए वि सदासपरियणो लोगो सीलेणं, विणएण य सव्वो अप्पण्णिजओ कओ. ताहे ताणि सव्वाणि भणति-अहा ! इमा सीलचंदण त्ति, ताहे से वितियं नामं जायं-चंदण त्ति. एवं वच्चति कालो. ताए य (धणावहसेहि)वरणीए अवमाणो जायति, मच्छरिजइ य. को जाणति-कयाइ(ति) एस (धणावहो सेही) एवं (चंदणं) पडिवज्जेजा ? जइ एयं किह वि परिणेइ, तो ममं एस नत्थि. (इअ) सिट्ठिम्मि निग्गए ताए हावियं सहावेत्ता बोडाविया, नियलेहिं बद्धा, पिट्टिया, घरे छोण बाहिरि कुहंडिया. ताहे थेरदासी एक्का, सा चिंतेइ-किं मे जीविएण ? सा जीवउ वराई. ताए कहियं-अमुयबरे, तेण उग्घाडिया, छुहाहयं पिच्छित्ता, तीसे सुप्पकोणे कुम्मासा दाऊण (सेही) लोहारघरं गओ, जानियलाणि छिंदावेमि ताहे सा हथिणी जहा कुलं संभरिउमारद्धा एलुगं विक्खंभइत्ता, नहिं पुरओकएहिं हिययभंतरओ रोवति. सामी (वद्धमाणो) य अतियओ ताए चिंतियं-सामिस्स देमि, भणति-भगवं! कप्पइ ? सामिणा पाणी पसारिओ. ताहे सकेण सयाणिओ भणिओ-एसा चरमसरीरा-जाव सामिस्स नाणं उप्पज्जइ, एसा पढमसिस्सिणी (चंदणा थेरी होहिति).
--आवस्सयसुत्तं.